Bug in elektronisch hi-hatpedaal

Het hi-hatpedaal van mijn elektronische drumstel werkte niet meer naar behoren. De hi-hat sloot alleen nog als ik het pedaal volledig intrapte; er was geen sprake meer van gradaties.

Ik heb al jarenlang dit pedaal (FD-8) van Roland:

Ik nam aan dat er stof of vuil tussen de contactpunten was gekomen en besloot vandaag het ding eens open te schroeven.

Gelukkig zijn zowel de constructie als de werking van het pedaal eenvoudig. Dit is wat er overblijft:

Een heel klein beetje elektronica dus.

Deze foto verraadt een deel van de werking:

Het langwerpige, gekromde onderdeel (links van het midden van de foto) zit normaal gesproken boven het langwerpige lichtgekleurde stuk (rechts). De mate waarin het pedaal is ingetrapt wordt doorgegeven via het gekromde deel aan het lichtgekleurde stuk, doordat ze meer of minder contact met elkaar maken. Interessant om te weten.

De binnenkant bleek betrekkelijk schoon te zijn, maar nadat ik de schroeven had losgedraaid, viel er iets uit het binnenste van het pedaal. Het is op de tweede foto al te zien: een bug! Een klein, onfortuinlijk kevertje dat er wat geplet uitzag, heeft mij de laatste tijd belet om de hi-hat te bedienen zoals het bedoeld is.

Aangezien de boel niet stoffig of vuil was, zou de oorzaak van het probleem bij dit beestje moeten liggen.

En inderdaad, nadat het pedaal weer in oorspronkelijke staat was aangesloten op de rest van het drumstel, functioneerde het prima! Een onverwachte, maar geslaagde debug-actie.

Koelkast

In de weekendbijlage van het Dagblad van het Noorden staat een artikel getiteld 'Weg met de smartphone'. Het gaat over mensen die genoeg hebben van alle berichtjes en foto's die ze via hun telefoon krijgen. Deze mensen hebben een oplossing voor de ongewenste stroom aan informatie en dat is het gebruik van een 'gewone' mobiele telefoon in plaats van een smartphone.

Een trendwatcher geeft aan dat hij die beslissing snapt: 'we' worden steeds afgeleid door alle meldingen op de smartphone en je kunt het geluid wel uitzetten, maar de meldingen komen toch binnen.

Wat een gek uitgangspunt. Sinds wanneer is de smartphone het sociale netwerk? Zo'n apparaat biedt veel meer dan een 'oude' mobiele telefoon, zoals uiteraard zoeken op internet, maar ook toegang tot foto's en andere bestanden die online staan. Je kunt navigeren, boeken lezen, de weersverwachting zien en betalingen doen. Het beheer van agenda en contacten is veel overzichtelijker en uitgebreider dan met een 'oude' mobiele telefoon. En een smartphone geeft je zelfs ondersteuning bij sportactiviteiten.

Daarnaast kun je alle mogelijke sociale netwerken gebruiken. Dat kan, maar dat hoeft niet. Deze mensen voelen zich ten onrechte een slaaf van hun smartphone. Niemand verplicht hen namelijk om zich aan te melden bij de apps van Facebook, Twitter en andere netwerken. In de meeste gevallen kunnen deze apps zelfs helemaal worden verwijderd.

De keuze voor een 'gewone' mobiele telefoon om van alle meldingen af te zijn noem ik een badwater-oplossing. Je gooit het kind met het badwater weg. Als we het toch over koelkasten hebben (want dat waren toch die oude mobiele toestellen), dan staat deze keuze gelijk aan de koelkast wegdoen, omdat er altijd zoveel lekkere dingen in liggen, die slecht voor je zijn.

'Heb je mijn app gezien?'

'Heb je mijn app gezien?' hoorde ik een vrouw aan iemand naast haar vragen. Ik keek nieuwsgierig naar de vrouw, want ze zag er niet uit als iemand die software voor smartphones maakt. Ik vroeg me af of ik een aankondiging had gemist van een nieuwe website die werkelijk ie-der-een in staat zou stellen software te maken.

Het antwoord van haar gesprekspartner voldeed niet aan mijn verwachtingen; het leek in de verste verte zelfs niet op één van de mogelijke reacties die ik in mijn hoofd had. Toen drong het tot me door dat ze een bericht bedoelde dat via WhatsApp was verstuurd.

Ik heb het sindsdien veel vaker gehoord en word er iedere keer een klein beetje misselijk van. Ik ga ervan uit dat 'een whatsapp' (analoog aan 'een SMS') niet lekker klinkt en dus is verkort tot 'een app', maar het blijft raar als je het woord 'app' gebruikt om software aan te duiden.

Een ander 'woord' waarmee ik veel meer moeite heb is 'digibeet'. Het gaat over iemand die niets van computers weet en wordt gebruikt door mensen die niets van taal weten.

Nu weet ik zelf ook maar weinig van taal, maar ik begrijp dat het woord 'analfabeet' is opgebouwd uit 'an' (of 'a'), dat niet of zonder betekent en 'alfabet', of iets wat daarop lijkt. Het woord betekent ongeveer 'zonder alfabet', dus ongeletterd.

Het woord 'digitaal' is trouwens afgeleid van het Latijnse 'digitus', dat vinger betekent. 'Digitaal' heeft te maken met het numeriek verwerken van gegevens.

Als je uitgaat van het woord 'analfabeet' en je wilt iemand benoemen die niets van computers of digitale dingen weet, hoe maak je daar dan een woord voor? Je laat het voorvoegsel 'an' (dus niet of zonder) vervallen en je laat ook de eerste helft van 'alfabeet' vervallen. Je houdt dan de nietszeggende tweede helft 'beet' over en daar plak je dan 'digi' voor. Tenminste, als je niets van taal weet.

Bedankt voor het meedenken

Ik selecteerde in de Verkenner van Windows 7 zonet 37 tekstbestanden en drukte op Enter om ze allemaal te openen. Het duurde even. Ach, ze moesten van een centrale schijf komen via Wi-Fi, dus het kon even duren, hield ik mezelf voor. Het duurde eigenlijk wel lang. Terwijl het allemaal kleine, lullige bestandjes waren en er zeker niks mis is met die schijf en die Wi-Fi-verbinding. Er gebeurde nog steeds niets. Tjongejonge! Ik had ze zelf inmiddels al met pen en papier kunnen reproduceren! De twijfel sloeg toe: had ik op Shift gedrukt in plaats van op Enter? Ik drukte (nogmaals) heel bewust op Enter en wachtte... Niets!

Inmiddels ben ik volledig uit mijn "flow", zoals dat heet, dus ben ik maar even gaan onderzoeken wat er misgaat. Ik klik met de rechter muistoets (dat is dus niet de linker, haha*) op de geselecteerde bestanden en er verschijnt een menu. De bovenste menu-optie is niet Openen, dus ik voel nattigheid. Vroeger werkte dit feilloos. Even testen met drie bestanden: jahoor, dat werkt zoals het zou moeten werken. Met 30? Niet. 20? Ook niet. Het "maximum" blijkt 15 bestanden te zijn.

Iemand bij Microsoft heeft bedacht dat de Verkenner van Windows 7 ons moet helpen. Hoe dan? Zo: als ik 2, 8 of 15 bestanden selecteer en op Enter druk, dan worden ze allemaal geopend. Prima, niks aan de hand, dat is waarschijnlijk wat ik wil. Maar als ik er 16 selecteer, dan is dat Erg Veel (net als 101, 7331 en 16384) en als ik dan op Enter druk, dan doe ik dat waarschijnlijk per ongeluk. En je wilt natuurlijk niet per ongeluk Erg Veel bestanden in één klap openen! Toch? Inderdaad, dat wil je niet per ongeluk doen. Maar dit was echt een bewuste keuze! En daar faalt deze goede bedoeling, want het kan nu HELEMAAL NIET MEER!

Welke halve gare heeft dit bedacht?! Wie zegt dat 16 veel is? Houd toch eens op met meedenken, Microsoft! Hoeveel minuten ben ik nu al met dit stukje bezig, terwijl ik iets heel anders aan het doen was? Minstens 15 of 16. "Wauw, zestien? Wat zonde van je tijd!"

De moraal is dat het verschil in gedrag bij 15 en bij 16 bestanden ondoorzichtig is voor de gebruiker en dus verwarrend werkt. Het resultaat van de actie wijkt bij 16 af van wat de gebruiker verwacht en dat is slecht, want hierdoor neemt het vertrouwen in de Verkenner van Windows 7 af. (Het goede nieuws voor Microsoft is dat dit vertrouwen in mijn geval niet heel veel verder zal afnemen.)

Meedenkende software kan echt geweldig goed werken, maar dan alleen als de beslissingen van die software zó sterk voor de hand liggen, dat je in de ogen van de gebruiker haast niet van denken kunt spreken. En dat betekent helaas dat het heel makkelijk is voor een ontwerper om erin door te schieten.

-----
* Hm, deze is waarschijnlijk leuker in het Engels.

Het voordeel van Nexus

Ik heb al eens geschreven waarom ik de Nexus smartphones van Google prefereer boven die van een ander merk. De nieuwere toestellen uit de Nexus-lijn, zoals mijn Galaxy Nexus, kregen onlangs als eerste de updates naar Android-versies 4.2 en 4.2.1.

De update naar versie 4.2 bevat enkele mooie vernieuwingen. Het toetsenbord beschikt nu bijvoorbeeld standaard over Gesture Typing, waardoor je met je vinger kunt vegen om woorden te typen. Verder is Google Now verbeterd en heeft de camera Photo Sphere, waarmee je foto's kunt maken, waarin je kunt rondkijken zoals bij Street View van Google Maps.

Deze update was overigens ook de eerste waar enkele tegenvallers in zaten. Ik vind het vergrendelscherm en de wekker slechter dan in versie 4.1. Verder reageert de camera trager, terwijl hij zo lekker snel was... Maar het ergste is dat bluetooth niet meer werkt. Heel vreemd, maar vooral irritant, omdat ik mijn koptelefoon en mijn auto nu niet aan mijn telefoon kan koppelen.

Gelukkig is er hoop. Vanmiddag besloot ik even snel na te gaan of er veel mensen last hebben van dit probleem. En zoals hierboven te zien is, blijkt dat er meer dan 4 miljoen keer over is geschreven. Google laat het hier natuurlijk niet bij zitten, dus ik wacht op de volgende update. En dat is het voordeel van Nexus: je loopt voorop en als het een keer misgaat, dan valt dat meteen op en wordt het dus ook weer hersteld.

Belangrijke updates

Deze opdracht van Windows aan mij komt altijd op een ongelegen moment en leidt altijd af. De melding verschijnt als er bepaalde updates zijn geïnstalleerd. Om te zorgen dat die updates ook effect hebben, moet de computer herstart worden.

En liefst zo snel mogelijk. Ik mag bij wijze van spreken blij zijn dat ik het uitvoeren van de opdracht 10 minuten mag uitstellen. En in plaats van 10 minuten kan ik ook kiezen voor een uitstel van 1 uur of 4 uur. Je kunt de melding trouwens niet negeren, want voor het het weet besluit Windows zelf om opnieuw op te starten.

Dus ik moet stoppen met wat ik doe, de herinnering van "10 minuten" in "4 uur" wijzigen (iedere keer opnieuw) en dan kiezen voor "Uitstellen". En niet per ongeluk op "Nu opnieuw opstarten" klikken, want dan ben ik nog langer afgeleid!

Ik kies altijd voor 4 uur. Altijd. Waarom? Omdat dat de langste periode in het lijstje is. Als er "oneindig veel tijd" in het lijstje zou staan, dan had ik die optie gekozen.

En hoe erg is het dat de updates niet meteen effect hebben omdat ik niet wil herstarten? Dat is niet erg. Sterker nog: als ik helemaal geen updates geïnstalleerd zou hebben, dan was deze melding niet eens verschenen.

Kortom: het zou een verbetering zijn als ik deze melding oneindig lang kon uitstellen. En als die keuze vervolgens bewaard zou worden voor als er weer eens herstart moet worden. Maar nog beter zou zijn als er helemaal geen melding meer verscheen. Want beveiliging is goed, maar ik wil er geen last van hebben.

Dader in het zonnetje

Ik was niet van plan om dit stukje te schrijven. Maar het bleef me bezighouden: een artikel in het Dagblad van het Noorden over de vermeende dader van de moord op Marianne Vaatstra. De auteur heeft het standpunt van deze man gekozen als invalshoek. Waarom hij gezwegen zou hebben over de moord en hoe moeilijk dat wel niet was. Oordeel van een psychiater: het is héél moeilijk om over zoiets te zwijgen. Jee, wat naar voor zo'n dader, zeg. En daar heeft-ie al die jaren mee rondgelopen?

Hallo. HALLO! Waar gaat dit over? We praten hier over het verkrachten en vermoorden van een kind in de bloei van haar leven. Om vervolgens ook nog de ouders jarenlang te beletten om zoiets afschuwelijks te verwerken, doordat ze geen idee hebben wat er is gebeurd. Als je zo'n artikel schrijft, hoe kom je dan ooit op het idee om de (vermeende) dader van zo'n ernstig en onvergeeflijk misdrijf ook maar 1 letter aan aandacht te geven? Hoe háál je het in je bolle hoofd!

"Nou, het is toch wel leuk om zoiets eens van een andere kant te bekijken?" Nee. Dat is het niet. Bij zo'n misdrijf is er geen "leuk"; er is alleen maar feitelijke berichtgeving. Saai? Misschien wel. Maar het is al erg genoeg. Dan moet je geen "verfrissende" invalshoek kiezen. En je moet zéker een vermeende dader geen aandacht geven. Misschien kunnen we ook nog een boek over hem schrijven. En een film maken over zijn leven. Dat hij het ook niet makkelijk had en dat het allemaal per ongeluk ging.

NEE! Nee, nee, nee. Doodzwijgen moet je zo iemand. Al was het alleen maar uit respect voor de slachtoffers.