tag:blogger.com,1999:blog-61358641105111437442024-03-13T02:45:52.915+01:00CartondoordachtOver smartphones, usability, entertainment en andere onderbelichte dingenRikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.comBlogger64125tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-69216945683610103072017-01-30T23:06:00.000+01:002017-01-30T23:26:47.838+01:00Bug in elektronisch hi-hatpedaalHet hi-hatpedaal van mijn elektronische drumstel werkte niet meer naar behoren. De hi-hat sloot alleen nog als ik het pedaal volledig intrapte; er was geen sprake meer van gradaties.<br />
<br />
Ik heb al jarenlang dit pedaal (<i>FD-8</i>) van Roland:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXkwNSVgQpeJwNPibJptCAzy1KV3MW4A406fFo5a7PZBgiD12BdI_fbngiMt_VZQz3O6ZdBqdKe2Y_26ITplteKVmeDywtthHTxf2fPKpMlxEykIqWc0IDC0F14QoDwi9Odvbg_SRe8-81/s1600/IMG_20170130_195403.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXkwNSVgQpeJwNPibJptCAzy1KV3MW4A406fFo5a7PZBgiD12BdI_fbngiMt_VZQz3O6ZdBqdKe2Y_26ITplteKVmeDywtthHTxf2fPKpMlxEykIqWc0IDC0F14QoDwi9Odvbg_SRe8-81/s640/IMG_20170130_195403.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ik nam aan dat er stof of vuil tussen de contactpunten was gekomen en besloot vandaag het ding eens open te schroeven.<br />
<br />
Gelukkig zijn zowel de constructie als de werking van het pedaal eenvoudig. Dit is wat er overblijft:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4aDqYrbV1VFye_RhUuHjy5kHq71urliTfpQMNe2d2XqJQgrCoeRtisPEwA9BdDQdDeBnaEjVPHWglrUNom1OX2VtIGLH0zgB7bxRSkGqq8FXGq9euLsH-i0RMN5_tPh-AWkF2oyrSXoVG/s1600/IMG_20170130_194139.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4aDqYrbV1VFye_RhUuHjy5kHq71urliTfpQMNe2d2XqJQgrCoeRtisPEwA9BdDQdDeBnaEjVPHWglrUNom1OX2VtIGLH0zgB7bxRSkGqq8FXGq9euLsH-i0RMN5_tPh-AWkF2oyrSXoVG/s640/IMG_20170130_194139.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Een heel klein beetje elektronica dus.<br />
<br />
Deze foto verraadt een deel van de werking:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioJQvc2ZANLNtxgJ_466rBaMAZ7QRlko8p6ouVHylKY9BYz1EfASInVDXUXusZJmNZA665YKFVsJ8eWhZtyIiRFH2nZE_E2_e3bwNIpi7bKnrL-sKq3dtDP_RJw_K8079l8DXoEMG-EWkE/s1600/IMG_20170130_194318.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioJQvc2ZANLNtxgJ_466rBaMAZ7QRlko8p6ouVHylKY9BYz1EfASInVDXUXusZJmNZA665YKFVsJ8eWhZtyIiRFH2nZE_E2_e3bwNIpi7bKnrL-sKq3dtDP_RJw_K8079l8DXoEMG-EWkE/s640/IMG_20170130_194318.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Het langwerpige, gekromde onderdeel (links van het midden van de foto) zit normaal gesproken boven het langwerpige lichtgekleurde stuk (rechts). De mate waarin het pedaal is ingetrapt wordt doorgegeven via het gekromde deel aan het lichtgekleurde stuk, doordat ze meer of minder contact met elkaar maken. Interessant om te weten.<br />
<br />
De binnenkant bleek betrekkelijk schoon te zijn, maar nadat ik de schroeven had losgedraaid, viel er iets uit het binnenste van het pedaal. Het is op de tweede foto al te zien: een <i>bug</i>! Een klein, onfortuinlijk kevertje dat er wat geplet uitzag, heeft mij de laatste tijd belet om de hi-hat te bedienen zoals het bedoeld is.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK6ny9QRHixkxgckDJyNmA9Xw19PHniywQtB24_I-Jdtky9uUgwM0OYlUIMl3o-UNuzyC28GBq-4eeqobqG4EIyPLNNYOn_eHE_Gg6d33u6qrkYH09g8NrvDheteeDmYobnn-TSHv3Qr8r/s1600/IMG_20170130_194538.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK6ny9QRHixkxgckDJyNmA9Xw19PHniywQtB24_I-Jdtky9uUgwM0OYlUIMl3o-UNuzyC28GBq-4eeqobqG4EIyPLNNYOn_eHE_Gg6d33u6qrkYH09g8NrvDheteeDmYobnn-TSHv3Qr8r/s640/IMG_20170130_194538.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Aangezien de boel niet stoffig of vuil was, zou de oorzaak van het probleem bij dit beestje moeten liggen.<br />
<br />
En inderdaad, nadat het pedaal weer in oorspronkelijke staat was aangesloten op de rest van het drumstel, functioneerde het prima! Een onverwachte, maar geslaagde debug-actie.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-17486275397731861832013-12-28T18:05:00.004+01:002013-12-28T18:05:51.440+01:00Koelkast<div class="separator" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;">
<img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPCbhdvSaAVFK3nSWdlxiLvcLfktlfY1NdHvdBSPLwBIR-rd9HAAK84Z_VUOCZT-gOAHEc8cQCmR5P_VEPDW_BKe8UNbRH7GOtre5y-BKDWw2Kk40wgGL1dwUZxlsqzbx02asQQPvUEk3/s320/App+verwijderen.jpg" width="320" /></div>
In de weekendbijlage van het Dagblad van het Noorden staat een artikel getiteld 'Weg met de smartphone'. Het gaat over mensen die genoeg hebben van alle berichtjes en foto's die ze via hun telefoon krijgen. Deze mensen hebben een oplossing voor de ongewenste stroom aan informatie en dat is het gebruik van een 'gewone' mobiele telefoon in plaats van een smartphone.<br />
<br />
Een <i>trendwatcher</i> geeft aan dat hij die beslissing snapt: 'we' worden steeds afgeleid door alle meldingen op de smartphone en je kunt het geluid wel uitzetten, maar de meldingen komen toch binnen.<br />
<br />
Wat een gek uitgangspunt. Sinds wanneer <i>is</i> de smartphone het sociale netwerk? Zo'n apparaat biedt veel meer dan een 'oude' mobiele telefoon, zoals uiteraard zoeken op internet, maar ook toegang tot foto's en andere bestanden die online staan. Je kunt navigeren, boeken lezen, de weersverwachting zien en betalingen doen. Het beheer van agenda en contacten is veel overzichtelijker en uitgebreider dan met een 'oude' mobiele telefoon. En een smartphone geeft je zelfs ondersteuning bij sportactiviteiten.<br />
<br />
<i>Daarnaast</i> kun je alle mogelijke sociale netwerken gebruiken. Dat kan, maar dat hoeft niet. Deze mensen voelen zich ten onrechte een slaaf van hun smartphone. Niemand verplicht hen namelijk om zich aan te melden bij de apps van Facebook, Twitter en andere netwerken. In de meeste gevallen kunnen deze apps zelfs helemaal worden verwijderd.<br />
<br />
De keuze voor een 'gewone' mobiele telefoon om van alle meldingen af te zijn noem ik een badwater-oplossing. Je gooit het kind met het badwater weg. Als we het toch over koelkasten hebben (want dat waren toch die oude mobiele toestellen), dan staat deze keuze gelijk aan de koelkast wegdoen, omdat er altijd zoveel lekkere dingen in liggen, die slecht voor je zijn.
Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-40669913459868921222013-12-28T13:26:00.000+01:002013-12-28T13:28:05.614+01:00'Heb je mijn app gezien?''Heb je mijn app gezien?' hoorde ik een vrouw aan iemand naast haar vragen. Ik keek nieuwsgierig naar de vrouw, want ze zag er niet uit als iemand die software voor smartphones maakt. Ik vroeg me af of ik een aankondiging had gemist van een nieuwe website die werkelijk <i>ie-der-een</i> in staat zou stellen software te maken.<br />
<br />
Het antwoord van haar gesprekspartner voldeed niet aan mijn verwachtingen; het leek in de verste verte zelfs niet op één van de mogelijke reacties die ik in mijn hoofd had. Toen drong het tot me door dat ze een bericht bedoelde dat via WhatsApp was verstuurd.<br />
<br />
Ik heb het sindsdien veel vaker gehoord en word er iedere keer een klein beetje misselijk van. Ik ga ervan uit dat 'een whatsapp' (analoog aan 'een SMS') niet lekker klinkt en dus is verkort tot 'een app', maar het blijft raar als je het woord 'app' gebruikt om software aan te duiden.<br />
<br />
Een ander 'woord' waarmee ik veel meer moeite heb is 'digibeet'. Het gaat over iemand die niets van computers weet en wordt gebruikt door mensen die niets van taal weten.<br />
<br />
Nu weet ik zelf ook maar weinig van taal, maar ik begrijp dat het woord 'analfabeet' is opgebouwd uit 'an' (of 'a'), dat <i>niet</i> of <i>zonder</i> betekent en 'alfabet', of iets wat daarop lijkt. Het woord betekent ongeveer 'zonder alfabet', dus ongeletterd.<br />
<br />
Het woord 'digitaal' is trouwens afgeleid van het Latijnse 'digitus', dat <i>vinger</i> betekent. 'Digitaal' heeft te maken met het numeriek verwerken van gegevens.<br />
<br />
Als je uitgaat van het woord 'analfabeet' en je wilt iemand benoemen die niets van computers of digitale dingen weet, hoe maak je daar dan een woord voor? Je laat het voorvoegsel 'an' (dus <i>niet</i> of <i>zonder</i>) vervallen en je laat ook de eerste helft van 'alfabeet' vervallen. Je houdt dan de nietszeggende tweede helft 'beet' over en daar plak je dan 'digi' voor. Tenminste, als je niets van taal weet.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-38131466524080512692013-06-24T23:44:00.000+02:002013-06-24T23:44:53.501+02:00Bedankt voor het meedenkenIk selecteerde in de Verkenner van Windows 7 zonet 37 tekstbestanden en drukte op Enter om ze allemaal te openen. Het duurde even. Ach, ze moesten van een centrale schijf komen via Wi-Fi, dus het kon even duren, hield ik mezelf voor. Het duurde eigenlijk wel lang. Terwijl het allemaal kleine, lullige bestandjes waren en er zeker niks mis is met die schijf en die Wi-Fi-verbinding. Er gebeurde nog steeds niets. Tjongejonge! Ik had ze zelf inmiddels al met pen en papier kunnen reproduceren! De twijfel sloeg toe: had ik op Shift gedrukt in plaats van op Enter? Ik drukte (nogmaals) heel bewust op Enter en wachtte... Niets!<br />
<br />
Inmiddels ben ik volledig uit mijn "flow", zoals dat heet, dus ben ik maar even gaan onderzoeken wat er misgaat. Ik klik met de rechter muistoets (dat is dus niet de linker, haha<span title="* Hm, deze is waarschijnlijk leuker in het Engels.">*</span>) op de geselecteerde bestanden en er verschijnt een menu. De bovenste menu-optie is <i>niet</i> <b>Openen</b>, dus ik voel nattigheid. Vroeger werkte dit feilloos. Even testen met drie bestanden: jahoor, dat werkt zoals het zou moeten werken. Met 30? Niet. 20? Ook niet. Het "maximum" blijkt 15 bestanden te zijn.<br />
<br />
Iemand bij Microsoft heeft bedacht dat de Verkenner van Windows 7 ons moet <i>helpen</i>. Hoe dan? Zo: als ik 2, 8 of 15 bestanden selecteer en op Enter druk, dan worden ze allemaal geopend. Prima, niks aan de hand, dat is waarschijnlijk wat ik wil. Maar als ik er 16 selecteer, dan is dat <i>Erg Veel</i> (net als 101, 7331 en 16384) en als ik dan op Enter druk, dan doe ik dat <i>waarschijnlijk per ongeluk</i>. En je wilt natuurlijk niet per ongeluk <i>Erg Veel</i> bestanden in één klap openen! Toch? Inderdaad, dat wil je niet per ongeluk doen. Maar dit was echt een bewuste keuze! En daar faalt deze goede bedoeling, want het kan nu <b>HELEMAAL NIET MEER!</b><br />
<br />
Welke halve gare heeft dit bedacht?! Wie zegt dat 16 veel is? Houd toch eens op met meedenken, Microsoft! Hoeveel minuten ben ik nu al met dit stukje bezig, terwijl ik iets heel anders aan het doen was? Minstens 15 of 16. "Wauw, zestien? Wat zonde van je tijd!"<br />
<br />
De moraal is dat het verschil in gedrag bij 15 en bij 16 bestanden ondoorzichtig is voor de gebruiker en dus verwarrend werkt. Het resultaat van de actie wijkt bij 16 af van wat de gebruiker verwacht en dat is slecht, want hierdoor neemt het vertrouwen in de Verkenner van Windows 7 af. (Het goede nieuws voor Microsoft is dat dit vertrouwen in mijn geval niet heel veel verder zal afnemen.)<br />
<br />
Meedenkende software kan echt geweldig goed werken, maar dan alleen als de beslissingen van die software zó sterk voor de hand liggen, dat je in de ogen van de gebruiker haast niet van <i>denken</i> kunt spreken. En dat betekent helaas dat het heel makkelijk is voor een ontwerper om erin door te schieten.<br />
<br />
-----<br />
* Hm, deze is waarschijnlijk leuker in het Engels.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-36498757619525189502013-01-10T21:02:00.000+01:002013-01-10T21:05:10.474+01:00Het voordeel van Nexus<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaJb7vjW81ODujDsKzeiwzJHMT84thJfJQO5F1MufIoVKIEDfbSjKuYk9JDWe7Wt1vgl7_pBX-FPruJJ0bMgAr2Dwqa0tlkjPZpSDd0XG2G63kxqFjWISDEfHi_VSAlIpV64z8ydxn5qtF/s1600/Problemen+met+bluetooth.jpg" /></div>
<br />
Ik heb al eens <a href="http://cartondoordacht.blogspot.nl/2011/10/nexus-prime-time.html">geschreven</a> waarom ik de Nexus smartphones van Google prefereer boven die van een ander merk. De nieuwere toestellen uit de Nexus-lijn, zoals mijn <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=3149&view=1&c=samsung_gt-i9250_galaxy_nexus_16_gb_samsung_prime" target="_blank">Galaxy Nexus</a>, kregen onlangs als eerste de updates naar Android-versies 4.2 en 4.2.1.<br />
<br />
De update naar versie 4.2 bevat enkele mooie vernieuwingen. Het toetsenbord beschikt nu bijvoorbeeld standaard over Gesture Typing, waardoor je met je vinger kunt vegen om woorden te typen. Verder is Google Now verbeterd en heeft de camera Photo Sphere, waarmee je foto's kunt maken, waarin je kunt rondkijken zoals bij <a href="http://maps.google.nl/intl/nl/help/maps/streetview/" target="_blank">Street View van Google Maps</a>.<br />
<br />
Deze update was overigens ook de eerste waar enkele tegenvallers in zaten. Ik vind het vergrendelscherm en de wekker slechter dan in versie 4.1. Verder reageert de camera trager, terwijl hij zo lekker snel was... Maar het ergste is dat bluetooth niet meer werkt. Heel vreemd, maar vooral irritant, omdat ik mijn koptelefoon en mijn auto nu niet aan mijn telefoon kan koppelen.<br />
<br />
Gelukkig is er hoop. Vanmiddag besloot ik even snel na te gaan of er veel mensen last hebben van dit probleem. En zoals hierboven te zien is, blijkt dat er meer dan 4 miljoen keer over is geschreven. Google laat het hier natuurlijk niet bij zitten, dus ik wacht op de volgende update. En dat is het voordeel van Nexus: je loopt voorop en als het een keer misgaat, dan valt dat meteen op en wordt het dus ook weer hersteld.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-61290473776932474032012-12-22T14:44:00.001+01:002012-12-22T14:44:47.093+01:00Belangrijke updates<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT8EE8lgX_0Ru6sqKAqnLx7PXraDSV4Y5yBREoiabiLA0Qb-6OecFEM754I8nf3XQcXmD1mC_DWF0CpzWSv0Aee0uibhpe1L-RDU2QRM1ZZC-3IWncz6HOZsxnGMh7laJwkHuwO5YRXAO2/s640/Opnieuw+opstarten.jpg" width="640" /></div>
<br />
Deze opdracht van Windows aan mij komt altijd op een ongelegen moment en leidt altijd af. De melding verschijnt als er bepaalde updates zijn geïnstalleerd. Om te zorgen dat die updates ook effect hebben, moet de computer herstart worden.<br />
<br />
En liefst zo snel mogelijk. Ik mag bij wijze van spreken blij zijn dat ik het uitvoeren van de opdracht 10 minuten mag uitstellen. En in plaats van 10 minuten kan ik ook kiezen voor een uitstel van 1 uur of 4 uur. Je kunt de melding trouwens niet negeren, want voor het het weet besluit Windows zelf om opnieuw op te starten.<br />
<br />
Dus ik moet stoppen met wat ik doe, de herinnering van "10 minuten" in "4 uur" wijzigen (iedere keer opnieuw) en dan kiezen voor "Uitstellen". En niet per ongeluk op "Nu opnieuw opstarten" klikken, want dan ben ik nog langer afgeleid!<br />
<br />
Ik kies altijd voor 4 uur. Altijd. Waarom? Omdat dat de langste periode in het lijstje is. Als er "oneindig veel tijd" in het lijstje zou staan, dan had ik die optie gekozen.<br />
<br />
En hoe erg is het dat de updates niet meteen effect hebben omdat ik niet wil herstarten? Dat is niet erg. Sterker nog: als ik helemaal geen updates geïnstalleerd zou hebben, dan was deze melding niet eens verschenen.<br />
<br />
Kortom: het zou een verbetering zijn als ik deze melding oneindig lang kon uitstellen. En als die keuze vervolgens bewaard zou worden voor als er weer eens herstart moet worden. Maar nog beter zou zijn als er helemaal geen melding meer verscheen. Want beveiliging is goed, maar ik wil er geen last van hebben.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-77167921419843648122012-11-20T23:35:00.000+01:002012-11-20T23:35:38.719+01:00Dader in het zonnetje<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="480" src="http://4.bp.blogspot.com/-NV2FDKCgvW0/UKvoCpuB36I/AAAAAAAAET0/1Mt14zCD4js/s640/IMG_20121120_205845.jpg" width="640" /></div>
<br />
Ik was niet van plan om dit stukje te schrijven. Maar het bleef me bezighouden: een artikel in het Dagblad van het Noorden over de vermeende dader van de moord op Marianne Vaatstra. De auteur heeft het standpunt van deze man gekozen als invalshoek. Waarom hij gezwegen zou hebben over de moord en hoe moeilijk dat wel niet was. Oordeel van een psychiater: het is héél moeilijk om over zoiets te zwijgen. Jee, wat naar voor zo'n dader, zeg. En daar heeft-ie al die jaren mee rondgelopen?<br />
<br />
Hallo. HALLO! Waar gaat dit over? We praten hier over het verkrachten en vermoorden van een kind in de bloei van haar leven. Om vervolgens ook nog de ouders jarenlang te beletten om zoiets afschuwelijks te verwerken, doordat ze geen idee hebben wat er is gebeurd. Als je zo'n artikel schrijft, hoe kom je dan <i>ooit</i> op het idee om de (vermeende) dader van zo'n ernstig en onvergeeflijk misdrijf ook maar 1 letter aan aandacht te geven? Hoe háál je het in je bolle hoofd!<br />
<br />
"Nou, het is toch wel leuk om zoiets eens van een andere kant te bekijken?" Nee. Dat is het niet. Bij zo'n misdrijf is er geen "leuk"; er is alleen maar feitelijke berichtgeving. Saai? Misschien wel. Maar het is al erg genoeg. Dan moet je geen "verfrissende" invalshoek kiezen. En je moet zéker een vermeende dader geen aandacht geven. Misschien kunnen we ook nog een boek over hem schrijven. En een film maken over zijn leven. Dat hij het ook niet makkelijk had en dat het allemaal per ongeluk ging.<br />
<br />
NEE! Nee, nee, nee. Doodzwijgen moet je zo iemand. Al was het alleen maar uit respect voor de slachtoffers.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-277566396611970362012-11-04T21:48:00.000+01:002012-11-04T21:58:09.489+01:00Tutoyeren en vousvoyeren<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr8LlAK6iY8b8V5MpY3EWxWq3rDVumc6s88BtUDw4JHoDnTRaqTcaE33iPmNvRv7Z3lJprUl59Axq4qAbc1PU2xRcHqURKeXJxlb1UK3gY7w7JEO7GoLj35Ct20pF-fHM2NkCTv16D9Uzg/s640/Doe+Maar.jpg" width="640" /></div>
In sommige situaties word je met "u" aangesproken en in andere situaties wordt u met "je" aangesproken. Uiteraard is dat niet alleen van de situatie, maar ook van de gesprekspartner afhankelijk.<br />
<br />
De twee aanspreekvormen kunnen verschillende reacties oproepen, afhankelijk van de fase waarin je je bevindt. Ik denk dat er vier fasen zijn, die elkaar in het leven opvolgen.<br />
<h4>
Fase 0</h4>
Fase 0 is niet zo interessant. Hij begint bij de geboorte en duurt voort zolang je met "je" wordt aangesproken. Je vindt dat heel gewoon en denkt er dus niet over na.<br />
<h4>
Fase 1</h4>
Fase 1 is veel leuker: deze fase begint als iemand voor het eerst "u" tegen je zegt. "Wauw", denk je dan, "ik heb het gemaakt!". Je krijgt het respect van een volwassene en vindt dat niet meer dan terecht. Daarna gaat het af en toe nog wel eens mis, maar langzamerhand kun je eraan gaan wennen: je bent een "u" geworden.<br />
<h4>
Fase 2</h4>
Het begin van Fase 2 is nooit duidelijk. Je wordt nog altijd met "u" aangesproken, maar je voelt je af en toe een beetje oud. Stilletjes ontstaat de wens dat men je vaker als een "je" inschat.<br />
<h4>
Fase 3</h4>
En dan Fase 3. Je voelt je nu echt oud en de omgeving twijfelt daar ook niet meer aan. Het respect is langzaam weggevloeid en je hoort ineens iemand zeggen: "Ga jij eens effe aan de kant, opa!"<br />
<h4>
Wat te doen?</h4>
De laatste fase kan slechts met veel doorzettingsvermogen en geduld worden tegengegaan en wel door middel van de opvoeding. Graag citeer ik een bekende Nederlandse band, die in de jaren tachtig zong:<br />
<blockquote class="tr_bq">
Spreek met twee woorden,</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
stel je netjes voor,</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
eet zoals het hoort</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
en zeg "U"!</blockquote>
Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-11579996854732902342012-10-21T23:12:00.000+02:002012-10-21T23:21:45.820+02:00Toekomstige valkuilen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="363" src="http://1.bp.blogspot.com/--KWmYgKeD_w/UIRm0a5LWGI/AAAAAAAAD54/zdgmK80mZpM/s640/Screenshot_2012-10-21-23-16-41-1.png" width="640" /></div>
<br />
Veel mensen wagen zich aan het voorspellen van de toekomst. Erwin Kroll beperkte zich meestal tot het duiden van de meteorologische situatie over één of meer dagen. Maar anderen denken jaren vooruit.<br />
<br />
Het is vermakelijk om te zien dat het daarbij altijd misgaat. Want of het nu sciencefiction-schrijvers zijn of zelfbenoemde experts op het gebied van technologie, ze maken één grote fout: uitgaan van de wereld van nu.<br />
<br />
Het is een leuke bezigheid: neem de situatie zoals we die kennen en verzin wat er over 5, 15 of 50 jaar veranderd kan zijn. Als je het voorspellen van de toekomst op deze manier benadert, kun je jezelf makkelijk teveel beperken en bijvoorbeeld gaan verzinnen hoe auto's er dan uitzien of hoe groot televisies zullen zijn. Want het is veel lastiger om te bedenken welke nieuwe typen producten er zullen komen en op welke onverwachte manieren onze huidige producten verder ontwikkeld zullen worden. Vaag? Een voorbeeldje dan.<br />
<br />
Halverwege de vorige eeuw, toen televisie de wereld aan het veroveren was, droomde men over telefoons met een ingebouwde televisie, of televisies met een ingebouwde telefoon. Dat was helemaal niet onlogisch. De telefoon bestond al veel langer en met de komst van de TV zouden we niet alleen met elkaar kunnen praten op afstand, maar elkaar ook kunnen zien. En dat we nu voor deze manier van communiceren geen gebruik maken van telefoons met een draaischijf of televisies met een dikke beeldbuis, maar "gewoon" een laptop of smartphone pakken, had niemand kunnen voorzien.<br />
<br />
Een ander voorbeeld? Het huis van de toekomst. Daar hebben verschillende mensen verschillende ideeën over, maar ze zijn het waarschijnlijk eens over het gemak waarmee de apparaten in huis kunnen worden bediend en gecontroleerd. Maar dat we de koppeling van die apparaten het liefst via Wi-Fi tot stand brengen zodat we geen kabels door het hele huis hoeven te leggen, had de vorige generatie vast niet bedacht. Laat staan dat we die apparatuur ook nog eens graag via internet zouden willen bedienen.<br />
<br />
Overigens kun je ook te veel voorspellen. Het magische jaar 2000 ligt bijvoorbeeld al ver achter ons en de vliegende auto die velen rond deze tijd hadden verwacht is niet echt "van de grond gekomen".<br />
<br />
Kortom: de toekomst voorspellen is moeilijker dan het lijkt. Denk daar maar aan als er weer eens een collega bij de koffieautomaat of een familielid op een verjaardag zegt: "Over 5 tot 10 jaar, hè..."Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-42069106032834039042012-10-21T21:15:00.000+02:002012-10-21T21:15:00.205+02:00Lunchtijd: Automatisch terug naar het beginscherm<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-V07o38QR380/UIQXkUVglPI/AAAAAAAAD5o/DkVygXXe5xU/s640/1350834005266.jpg" width="497" /></div><br />
Sommige producten lijken haastklussen van de ontwerper. Alsof er collega's voor de deur stonden, die vroegen: "Ga je mee lunchen?", waarop het antwoord dan moet zijn geweest: "Ja, ik kom eraan; ik ontwerp nog even dit!"<br/>
<br/>
Onder de naam "Lunchtijd" behandel ik producten die nèt iets te weinig aandacht hebben gekregen.
<h4>Apparaten die automatisch terugkeren naar het beginscherm</h4>
Stel dat je door het menu van een telefoon, navigatiesysteem of ander apparaat bladert en dan wordt afgeleid. Je legt het apparaat weg en richt de aandacht op iets anders. Kennelijk zijn er fabrikanten die vinden dat zo'n weggelegd apparaat dan <i>onder geen beding</i> het half doorzochte menu mag onthouden. Nee, het apparaat moet naar het beginscherm terugkeren en wel zo snel mogelijk!<br/>
<br/>
Ik kan voor deze ontwerpkronkel maar één argument bedenken en dat is dat iemand anders die iets met het "in de steek gelaten" apparaat wil doen misschien in verwarring is als hij of zij niet het beginscherm aantreft.<br/>
<br/>
Maar als je zelf het apparaat weer ter hand neemt, dan helpt het je dus niet herinneren waar je was gebleven. En dat is niet alleen irritant, maar ook heel vreemd. Want een boek dat je opengeslagen (met de kaft naar boven) weglegt tref je toch ook weer op dezelfde pagina opengeslagen aan? En als je bij een ladekastje terugkomt, waarvan je het derde laatje van boven had opengelaten, dan staat dat toch nog steeds open?<br/>
<br/>
De irritatie van de oorspronkelijke gebruiker die het apparaat niet in dezelfde staat aantreft lijkt mij veel groter dan de eventuele verwarring van een andere gebruiker die iets met het apparaat wil doen. En bovendien zijn er om het "probleem" van die verwarring weg te nemen eenvoudige oplossingen, zoals een prominente knop met "Home" of "Start", die je met een schone lei laat beginnen.<br/>
<br/>
Ik geef nog twee voorbeelden van het effect van deze rare ontwerpbeslissing. Bij een vaste telefoon viel het me op toen ik een gebeld telefoonnummer wilde vergelijken met een nummer dat ik in mijn mobiele telefoon had staan. Ik had beide toestellen naast elkaar liggen en begon de cijfers te vergelijken. Ik werd kort afgeleid en toen ik weer naar de schermpjes keek, toonde het vaste toestel het beginscherm. In plaats van de overige cijfers te vergelijken, moest ik dus eerst het nummer weer opzoeken en vervolgens opnieuw gaan vergelijken.<br/>
<br/>
Veel sterker nog is dit effect bij het navigatiesysteem in mijn auto. Je moet natuurlijk niet tijdens het rijden een adres invoeren. Dat doe je voordat je vertrekt. In theorie. In de praktijk doe ik dat echter wèl tijdens het rijden. En dat gaat best goed: met de stuurbediening voer ik de plaatsnaam in, dan de straat en het nummer en vervolgens kan ik kiezen tussen de snelste en de kortste route (die keuze is altijd de knop "OK"). Bij elk van die stappen kun je worden afgeleid doordat je bijvoorbeeld op het verkeer moet letten. Maar wacht je te lang met invoeren, dan heb je pech en moet alles opnieuw.<br/>
<br/>
Dat is onvoorstelbaar. Ten eerste is de wachttijd heel kort: als je een druk kruispunt moet oversteken, dan maak je geen schijn van kans. Voordat je ogen weer aandacht voor het scherm hebben, heeft de navigator al besloten dat het tijd is om terug te keren naar het beginscherm. En denk maar niet dat de zojuist ingevoerde gegevens er nog staan, hoor. Dat zou verwarrend kunnen zijn! Op deze manier wordt je aandacht dus van het verkeer weggetrokken en word je een slaaf van het systeem, in plaats van omgekeerd.<br/>
<br/>
En tot slot het tweede punt (waar ik een heel artikel aan zou kunnen wijden): na het invoeren van de gegevens krijg je <i>iedere keer</i> een scherm te zien met daarop een waarschuwing dat je niet blindelings op een navigatiesysteem moet vertrouwen, of soortgelijke neerbuigendheid. Uiteraard dien je dan "OK" in te voeren. Het is <i>altijd</i> de laatste, sterk geforceerde en compleet overbodige stap bij het invoeren van de bestemming.<br/>
<br/>
En nu komt het: toen ik tijdens druk verkeer achtereenvolgens een plaatsnaam had ingevoerd, de juiste straat had gekozen uit een lijstje met sterk gelijkende namen, het goede nummer had gekozen in deze lange straat èn "OK" had gezegd tegen de snelste of de korte route, richtte ik mijn aandacht opgelucht en tevreden weer op het verkeer. Even later keek ik naar het scherm om te zien hoelang de rit nog zou duren; net op tijd om nog een glimp op te vangen van de neerbuigende waarschuwing, voordat deze verdween en het beginscherm weer tevoorschijn kwam.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-28241684007898917622012-10-21T16:04:00.000+02:002012-10-21T16:04:13.408+02:00Lunchtijd: USB-sticks met een dopje<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="451" src="http://4.bp.blogspot.com/-SscqLLTFmgY/UIPtURB4CMI/AAAAAAAAD5E/leuSN0AJ2jo/s640/1350822656629.jpg" width="640" /></div><br/>
Sommige producten lijken haastklussen van de ontwerper. Alsof er collega's voor de deur stonden, die vroegen: "Ga je mee lunchen?", waarop het antwoord dan moet zijn geweest: "Ja, ik kom eraan; ik ontwerp nog even dit!"<br/>
<br/>
Onder de naam "Lunchtijd" behandel ik producten die nèt iets te weinig aandacht hebben gekregen.
<h4>USB-sticks met een dopje</h4>
Tot op de dag van vandaag worden ze nog gemaakt: USB-sticks met een dopje. Dat dopje haal je eraf bij het gebruik, waarna je het makkelijk kwijtraakt. Ik snap wel dat de eerste generatie geheugensticks een los beschermdopje had. Het was een nieuw product en nieuwe producten bevatten wel eens een foutje. Maar we zijn nu jaren verder en er zijn prima alternatieven, zoals een stick waarvan de USB-aansluiting naar buiten draait. Of, nog veel mooier, sticks waarbij je de USB-aansluiting kunt in- en uitschuiven.
<h4>USB-sticks met een touwtje aan de dop</h4>
Maar het kan nog erger: USB-sticks met een losse dop, waaraan een koord zit. Met het idee van een koordje is niets mis. Je doet het om je nek en hebt de USB-stick altijd bij de hand. Maar bevestig het koord <i>aan het dopje</i> in plaats van de stick en je hebt een grote misser in het ontwerp. Natuurlijk zul je het dopje op die manier niet meer kwijtraken. En je hoeft het koord niet af te doen bij het gebruik. Maar de stick zelf kun je wel verliezen. En wat is nou eigenlijk het belangrijkste onderdeel?Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-22948214180355994802012-10-01T22:56:00.001+02:002012-10-01T22:56:50.658+02:00Game overEn voordat ik het doorhad, veel te vroeg naar mijn idee, was het spel afgelopen. De witte deuren sloten zich achter me en een beetje bezweet stond ik in een helder licht, dat niet onplezierig was, maar zeker niet bij het spel hoorde.<br />
<br />
"Is het echt voorbij?" ging het door mijn hoofd. Ik had nog een heleboel vragen. Er waren hele stukken van het spel waar ik niet was geweest en die me reuze interessant leken. Ik had enkele ongewone wendingen in het verhaal meegemaakt, die ik niet begreep. Ik wilde terug! Maar op een groot bord voor me stond het onverbiddelijk te lezen: mijn naam, gevolgd door de datum van vandaag en het tijdstip, tot op de duizendste seconde nauwkeurig, waarop het spel me had verlaten. Op een ander bord was te zien dat er mensen juist het spel ingingen. Voor hen begon het allemaal pas. Ik keek om me heen. Geen van mijn medespelers was hier. Zij speelden door. Wisten ze eigenlijk wel dat ik weg was?<br />
<br />
Ik draaide me om en keek naar de deuren. Ze waren dichtbij, maar ik wist niet of ik ze kon aanraken. Ik zette een stap en toen nog één. Ze bleven op dezelfde afstand. Het verbaasde me niet, want ik lag eruit en zó makkelijk zou ik niet terug kunnen. Ik draaide me nogmaals om en keek rond. Ik stond in een witte, vredige ruimte. Er was een aangename, diffuse verlichting. Ik kon geen muren of plafond zien, dus het was er vrij groot. Toch voelde het behaaglijk.<br />
<br />
Ik begon te lopen en kwam bij een grote, witte tafel. Naast de tafel stond een vrouw met een intens lief gezicht en engelenhaar. "Ik, eh... ik, eh... heb nog vragen...", stamelde ik. Ze glimlachte vriendelijk en wees naar een boek dat op de tafel lag. "Neem gerust uw tijd", zei ze, "Er komt straks iemand bij u".<br />
<br />
Ik liep naar het boek en bladerde er doorheen. Ik herkende veel uit het spel en werd nieuwsgierig. Ik begon op een willekeurige pagina te lezen en viel van de ene verbazing in de andere. Hier werd het spel beschreven op een manier die zó helder was, zó duidelijk en eenvoudig, dat ik me niet kon voorstellen dat het me ooit zo moeilijk had geleken.<br />
<br />
Ik las door en de ene na de andere vraag werd beantwoord. Alles werd me duidelijk. Wat een geweldig boek! Ik las over de onbegrijpelijke wendingen in de verhaallijn, over de personages die ik niet had begrepen en het werd duidelijk. Ik las over de onbekende delen van het spel, waar ik niet aan toegekomen was en ik snapte waaròm ik er niet aan toegekomen was.<br />
<br />
En toen las ik over mijn medespelers. Zomaar, alles. Ik werd warm van geluk. Ik begreep ze, eindelijk. Ik wist wat ze wilden, wat ze haatten, waarvoor ze bang waren, wat ze belangrijk vonden en hoe ze gelukkig konden worden. Ik moest bijna huilen. Het was helder, het werd duidelijk. Ik wist hoe alles in elkaar zat. Zelfs waarom ik het spel had moeten verlaten. En ik had er vrede mee. Ik zou ze het liefst nog willen laten weten dat het goed was zo, maar ik snapte dat dat niet kon. Het was goed. De wetenschap dat nu alles duidelijk was, maakte mij perfect gelukkig. Ik voelde me één met deze omgeving.<br />
<br />
Er klonk een vriendelijke stem achter me. "Wilt u mij maar volgen?"<br />
<br />
Ik sloeg het boek dicht en mompelde: "Ja... graag."Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-91927252466154439332012-09-13T22:46:00.001+02:002012-09-13T22:46:30.126+02:00Safety glass<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioH2jyo7_84zJcf9jksVoPEU87QniUGd-NohU74sjFAMBuBPNFsMeOp_weRhsLufObv3C8iNA_F8zr_ti6LSRH4OCCpSP_Jz8hehf3Agyrs8MDNay55V7F90Pd5GzzBRQ-m5mkx22LmT-2/s640/Safety+glass.jpg" width="640" /></div><br />
Iedere keer als ik brood uit de vriezer pak, zie ik op de glasplaat onder dat brood de woorden:<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><i>Safety glass</i></div><br />
Iedere keer zie ik die tekst, dus iedere keer léés ik die tekst. Dat gaat vanzelf. Maar ik heb er niets aan. Want die tekst is bedoeld om mensen te laten denken: "Deze koelkast ga ik kopen. Deze is goed, want deze heeft <i>Safety glass</i>." Het is reclame. Voor in de winkel. Niet voor thuis, niet voor als-je-hem-al-gekocht-hebt.<br />
<br />
Dit fenomeen komt vaker voor, vreemd genoeg vooral op audio- en videoapparatuur. Tegenwoordig gelukkig niet meer zo vaak als vroeger. Toen zag je op cassettedecks bijvoorbeeld staan: <i>Auto Stop System</i>. En <i>Auto Reverse</i>. En vast nog andere reclame.<br />
<br />
Maar ook op onze wasmachine staat vrij onopvallend een tekst die eigenlijk op een sticker had gemoeten: <i>Watercontrol-System</i>. En ik zag laatst een -al wat oudere- auto met achterop de trotse vermelding <i>2 airbags</i>.<br />
<br />
Allemaal teksten die voor stickers bedoeld zijn, maar permanent op het product zelf zijn aangebracht. Het is dus meer dan reclame. Maar wat? Opschepperij? "Kijk, mijn cassettedeck speelt automatisch ook de andere kant van het cassettebandje". Of: "Als het je lukt om dit glasplaatje stuk te maken, zijn de scherven niet scherp". En natuurlijk: "Bij een frontale botsing heeft mijn vrouw óók kans om te overleven".Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-1955004581882235712012-03-13T12:38:00.000+01:002012-03-13T12:38:09.113+01:00OnveiligIn Windows heb ik twee meldingen ontdekt, die kunnen helpen bij het onthouden van wachtwoorden. Maar echt veilig is dat niet, of ligt het aan mij? Ik geef twee voorbeelden ter illustratie:<br />
<ol>
<li>Ik wist mijn wachtwoord voor Windows niet meer en probeerde in te loggen. Deze melding verscheen: "Het wachtwoord is onjuist." "Ach, natuurlijk", dacht ik, "dàt was het: <i>onjuist</i>!"</li>
<br />
<li>Na het veranderen van mijn wachtwoord verscheen de melding "Uw wachtwoord is gewijzigd." Ik had inderdaad <i>gewijzigd</i> gekozen als nieuw wachtwoord.</li>
</ol>Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-18479654711481834792012-01-15T22:06:00.002+01:002012-01-15T22:34:46.669+01:00Smartphones - een blijspel in minstens drie delen - deel 4: ToekomstVoor de lezers die net inschakelen - en geloof me: dat is het grootste deel; het feit dat u dit stukje leest is al vrij uniek - volgt hier een korte samenvatting van deze serie.<br />
<br />
Ik schrijf over mijn smartphones uit het verleden (in <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2009/05/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 1</a> en <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/10/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 2</a>), het heden (in <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/12/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 3</a>) en ook over smartphones die ik mogelijkerwijs in de toekomst zou kunnen hebben (tot nu toe alleen in dit deel). Ik schrijf erover omdat ik er blij van word. De artikelen beschrijven mijn overwegingen die tot de keuzes voor deze smartphones leiden. Daarmee is deze serie voornamelijk voor mezelf bedoeld, maar ach, er is ruimte genoeg, dus deel ik dit met iedereen die ook maar een beetje geïnteresseerd is (of tijd over heeft)...<br />
<br />
Het woord "toekomst" klopt trouwens ternauwernood: dit deel gaat over de zéér nabije toekomst. Maar ik loop op mezelf vooruit.<br />
<h4>Een opvolger voor de Milestone?</h4><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="157" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT_V6xm2hOOFnlPTAKtTLp1p7HTYPjD2G04wo8p1CqXC4PeVXOyejACRDu-yGw-282nLvhQWyeqQOTqeXsjFUqO6qUgPFihP8WF4kFZqPaLvlF3vy2hWi5xQQU64hKculPoY3IfeP7zOlM/s200/Milestone.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Motorola Milestone</td></tr>
</tbody></table>In het <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/12/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">vorige deel</a> beschreef ik de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2079&view=1&c=motorola_milestone_a853" target="_blank">Motorola Milestone</a> waar ik zeer tevreden mee was. Halverwege december had ik hem twee jaar. Het is nog steeds een prima telefoon.<br />
<br />
Sinds eind 2009 zijn er echter wat dingen veranderd, namelijk de apps. Ik heb een min of meer gelijkblijvende serie apps geïnstalleerd die ik regelmatig gebruik. Een aantal daarvan werkt onafgebroken op de achtergrond, zoals Latitude (onderdeel van <a href="https://market.android.com/details?id=com.google.android.apps.maps" target="_blank">Google Maps</a>), die mijn locatie bijhoudt en <a href="https://market.android.com/details?id=net.dinglisch.android.taskerm" target="_blank">Tasker</a>, die acties voor me uitvoert op basis van tijd, huidige locatie en andere criteria. In die twee jaar zijn er veel updates van deze en andere apps geweest. Daarmee zijn fouten opgelost en ook nieuwe functies toegevoegd. De apps zijn er beter door geworden, maar ook groter. Ze nemen meer werkgeheugen in beslag tijdens het gebruik.<br />
<br />
Al maanden is het duidelijk dat het werkgeheugen van 256 MB bij normaal gebruik vol is. Bij het schakelen tussen apps kost het de Milestone merkbaar tijd om ruimte voor de nieuwe app vrij te maken. Bovendien wordt software tegenwoordig voor snellere processoren geschreven. Dat is een fenomeen waarmee alle verouderde hardware te maken krijgt. Dit alles resulteert regelmatig in wachttijden die ik te lang vind.<br />
<br />
Veel langer geleden had ik al de grens van het ROM-geheugen bereikt. Dit geheugen is onder andere voor de installatie van apps bestemd en had aanvankelijk een vrije ruimte van ongeveer 256 MB. Als je enthousiast apps installeert, is die ruimte snel opgebruikt. Het verplaatsen van sommige apps naar de microSD-kaart verbetert de situatie wel, maar zorgt eigenlijk alleen voor uitstel van het probleem.<br />
<br />
Dus de processor, het werkgeheugen en het opslaggeheugen van mijn Milestone zijn niet meer toereikend. En dat is jammer, want het scherm is nog steeds perfect. Het lijkt wel meer energie te gebruiken sinds de upgrade naar Android 2.2, maar het is nog steeds prachtig. Ook is er niks mis met de stoere, zware, hoekige behuizing. Dat bleek een paar weken geleden, toen ik het toestel op een tegelvloer liet vallen van een hoogte van bijna anderhalve meter: op het glas was geen enkele beschadiging te zien en de metalen kast vertoonde alleen wat krasjes.<br />
<h4>Mogelijke kanshebbers</h4>Uiteraard houd ik altijd nieuwe modellen in de gaten. En tijdens de afgelopen twee jaar zijn de volgende toestellen me opgevallen:<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right; width: 100%;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_CKxBZULj2D_sMpO6bYAfyP3b4J2SV1YLAwnWtk5pAdtvpSlLlXecL0wFbjwj6v__-NNNQ6QfO5St_ZUxVWQZOzQ7FZVxNYR4j9N-gtFHvSInqod9WGY5zbwWyNYLZUNUdF1nnk-wy2Vt/s200/Galaxy+S+Pro.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaINsg7x78eiHX6c8wZkvbRn99Na_Kh5yLYdL2wG0XK43mK10wKaD3Ua_YWpYnFaBKZS6W-8cGi-9d_-At1sFLlm8_l445tenhPq0YePXtLeblsDFabr57jmIM9UC2ERr6pQZ5TJvcXT3n/s200/Milestone+2.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQnFr0HsQbQb38du7_mxkqR6FqKA6VxW5bF-jeviHELlJox27EusfSFMmPP17mZeMQpLtdh5i2lInlyA1macCF88VHLkdpp8id3lZuUKxJktNZbjTqlifCqUTT91ExPchlmqdJIvVfNTIV/s200/Desire+Z.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Samsung Galaxy S Pro</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Motorola Milestone 2</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">HTC Desire Z</td></tr>
</tbody></table><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right; width: 100%;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4EERcpxkUm9cDpBny5SfGcpA6_DF9HTLaiZwPriJP1-uBGSoz8ZSUFNcjKWcxIltdzFLjwApYdkIq08PrDLglwVd5a1w93gwjZVj2c-LC29HML884MFpHmskZZSntwBh2f9gfRlUKMsRx/s200/Xperia+Pro.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7BrmtjtUYHlid6ojwcFbJ1TbG7PTtqfscsER0YhREZa2ndUOqWx1-GSdwp45tKHhBgzhr49w0NvU75ZyYsncpmf2A7drJrCbkdtVDDSYBuol_kOfmYhpxAtWTiygvyql319fGPkzdgsz6/s200/myTouch+4G+Slide.jpg" width="111" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1LW1Ke6Hjvzmzjm797uVNqeP-acOaR-Jfa0N1TJooK5WS3m5Mgcp77zbUv-FFTwIxRIfhdGl4_ejAUqgQsGk1fYk2Z4mgoZcN68bSO7Vwx3Q8Q_lJUrKEkTgGpcIxohKgbHS0TGQGdMi/s200/Captivate+Glide.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sony Ericsson Xperia Pro</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">T-Mobile myTouch 4G Slide</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Samsung SGH-i927 Captivate Glide</td></tr>
</tbody></table><br />
De <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1864&view=1&c=samsung_galaxy_s_pro_16gb" target="_blank">Samsung Galaxy S Pro</a> was het eerste toestel dat mijn aandacht trok na de aankoop van mijn Milestone. Nou ja, het allereerste toestel van Google, de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2067&view=1&c=google_nexus_one_htc_passion" target="_blank">Nexus One</a>, heeft ook mijn aandacht getrokken, rond de tijd dat ik de Milestone kocht. Dat was echter niet omdat ik er eentje wilde hebben, maar gewoon omdat het iets nieuws was. En de toestellen van Google blijken altijd wel aandacht te trekken... Goed. Terug naar deze Samsung. Ik had al eens eerder een telefoon van Samsung op het oog en de specificaties van deze waren goed. De aanwezigheid van een hardware-toetsenbord uiteraard ook. Maar ik heb nooit hoeven kiezen, want deze is door Samsung (zoals ze wel vaker doen) geannuleerd.<br />
<br />
Een populair toestel krijgt een opvolger, dus het verschijnen van nieuws over de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2570&view=1&c=motorola_milestone_2_a953" target="_blank">Motorola Milestone 2</a> kwam niet als een verrassing. Lange tijd dacht ik dat Motorola nu wel zou gaan leveren in Nederland en dat ik deze opvolger uiteindelijk hier zou kunnen aanschaffen. Maar iedereen vergist zich wel eens. Ik heb ervan geleerd: de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=3022&view=1&c=motorola_milestone_3_xt860__xt860_4g" target="_blank">Milestone 3</a> heb ik gewoon genegeerd en dat zal ik ook doen met de Milestone 4 die in 2012 uitkomt.<br />
<br />
Een reële kanshebber was de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2596&view=1&c=htc_desire_z_a7272_htc_vision" target="_blank">HTC Desire Z</a>, waar ik eigenlijk geen kritiek op heb. Er is maar één reden dat ik 'm niet heb gekozen en dat is timing. Op dit moment is deze telefoon al zo'n 15 maanden verkrijgbaar en dat is heel lang. Ik wil iets dat net uit is. Maar hij is goed.<br />
<br />
Hm, nog een kanshebber? Of gewoon saai? Dat was mijn eerste indruk van de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2775&view=1&c=sony_ericsson_xperia_pro_mk16__mk16i_se_iyokan" target="_blank">Sony Ericsson Xperia Pro</a>. Een telefoon met mooie specificaties, maar... niets <i>aantrekkelijks</i>. Niets dat je over de streep trekt, niets waardoor je hem <i>moet</i> hebben. En helemaal in die stijl lijkt dit toestel volkomen geruisloos op de markt te zijn gebracht.<br />
<br />
Maar deze wilde ik wel graag hebben: de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2886&view=1&c=t-mobile_mytouch_4g_slide_htc_doubleshot" target="_blank">T-Mobile myTouch 4G Slide</a>; ook bekend onder de codenaam HTC Doubleshot. Hij werd in juli 2011 in Amerika uitgebracht en had op NFC (<a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Near_field_communication" target="_blank">Near Field Communication</a>) na alles wat ik wilde: toetsenbord, camera/sluiter-knop, mooie specs, een goede batterij, twee camera's, waarvan één met 8 megapixels en <i>zero shutter lag</i>, ofwel "heel snel foto's maken". Dat leek me een verademing ten opzichte van "wachten-tot-de-camera-klaar-is-en-er-dan-achter-komen-dat-het-moment-voorbij-is". De snelle camera was precies wat ik miste aan de Sony Ericsson Xperia Pro. En met de timing (het probleem bij de HTC Desire Z) zou het ook wel goed zitten als deze HTC Doubleshot een paar maanden na Amerika in Europa zou worden uitgebracht. Ja, als. Maar helaas, dat is nooit gebeurd.<br />
<br />
Op een gegeven moment was er ineens weer sprake van een smartphone van Samsung met een uitschuifbaar toetsenbord: de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=3150&view=1&c=samsung_sgh-i927_captivate_glide" target="_blank">Samsung SGH-i927 Captivate Glide</a>. Er was aanvankelijk weinig over bekend, maar toen de gegevens op <a href="http://pdadb.net/" target="_blank">pdadb.net</a> verschenen, leek het een interessant toestel, dat misschien de eerder geannuleerde Galaxy S Pro moest vervangen. De telefoon werd even later verwijderd van <a href="http://pdadb.net/" target="_blank">pdadb.net</a>. Pas veel later kwam hij terug; al dan niet met aangepaste specs, dat kan ik me niet meer herinneren. Maar deze specs waren goed. Toch was dit toestel ook geen kanshebber meer...<br />
<h4>Google Nexus</h4>Want intussen was er iets gebeurd. Ik schreef hiervoor al over de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2067&view=1&c=google_nexus_one_htc_passion" target="_blank">Nexus One</a>, het eerste toestel dat in januari 2010 door Google zelf werd uitgebracht, maar alvast rond de kerstvakantie van 2009 werd uitgedeeld aan medewerkers van dat bedrijf, die er laaiend enthousiast over waren. Vanwege het ontbreken van een toetsenbord vond ik het geen interessante optie, maar de Nexus-lijn krijgt wel als eerste de nieuwste versies van Android toegeschoven en wordt ook lang met updates ondersteund. Bovendien heeft het voordelen om een telefoon te hebben die heel populair is, omdat problemen sneller worden opgelost, omdat apps er eerder geschikt voor worden gemaakt en omdat er volop accessoires verkrijgbaar zijn. De Nexus One werd door HTC gefabriceerd.<br />
<br />
De opvolger, de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2690&view=1&c=samsung_gt-i9020t_nexus_s" target="_blank">Nexus S</a>, kwam van Samsung, was ook een toestel zonder toetsenbord en werd in december 2010 uitgebracht. Deze smartphone was niet zo spectaculair als de eerstgeborene van Google, maar had wel een licht gebogen display dat tot de verbeelding sprak en een NFC-chip. En uiteraard weer de genoemde voordelen die horen bij de <i>Google Experience</i>.<br />
<br />
Dus wat was er gebeurd waardoor ik niet meer in de Samsung SGH-i927 Captivate Glide of andere "kanshebbers" geïnteresseerd was? Rond september ontstonden geruchten dat Google bezig was met hun derde toestel in de Nexus-serie en dat het snel op de markt zou komen. Deze telefoon werd op internet aanvankelijk Nexus Prime genoemd en veel geruchten deden de ronde. <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/10/nexus-prime-time.html" target="_blank">Zo leek het erop dat er een versie met een QWERTY-toetsenbord zou uitkomen.</a> Dat gerucht, in combinatie met de timing, zorgde voor mijn interesse. En ik wilde eindelijk wel eens vooroplopen bij het ontvangen van Android-updates en ook delen in de Nexus-gekte.<br />
<h4>Galaxy Nexus</h4><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPUIsdbvzu47rgKwTdMHCw-CoZ_SeLmBnEvkC862pJlAhf-Wrg_D80e57tYRw4auadR4bc3CY1WXVk0J1uNPgLQwyri4WiwV9ooKz3nIZjMNKwaRD36tEaIULZJLAw_j8qaFl9XiZAMnB9/s1600/Galaxy+Nexus.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPUIsdbvzu47rgKwTdMHCw-CoZ_SeLmBnEvkC862pJlAhf-Wrg_D80e57tYRw4auadR4bc3CY1WXVk0J1uNPgLQwyri4WiwV9ooKz3nIZjMNKwaRD36tEaIULZJLAw_j8qaFl9XiZAMnB9/s400/Galaxy+Nexus.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Galaxy Nexus</td></tr>
</tbody></table>De aankondiging zou op 11 oktober 2011 in San Diego, Californië plaatsvinden. Dit was zelfs te lezen in de Samsung UNPACKED app. Deze app voor Android gaf informatie over nieuwe aankondigingen, maar is inmiddels niet meer in de Market te vinden.<br />
<br />
Door omstandigheden werd de datum gewijzigd in 19 oktober en veranderde men ook de locatie van de onthulling. De oorspronkelijke aankondiging in Amerika zou om half negen 's avonds zijn (Nederlandse tijd), maar de nieuwe locatie werd Hong Kong en omdat het toestel daar in de loop van de ochtend werd onthuld, was dat hier om drie uur 's nachts, als ik het me goed herinner. Toch was ik erg nieuwsgierig en enthousiast en besloot de wekker te zetten.<br />
<br />
De live-uitzending via YouTube werd kennelijk door zoveel mensen bekeken, dat ik geen verbinding kon krijgen, maar gelukkig werd er door diverse bedrijven vrijwel live verslag van het evenement gedaan via hun blogs. Dat is het zogenaamde <i>live blogging</i>, waarbij een blog-artikel steeds met foto's en wat regels tekst wordt bijgewerkt terwijl je ernaar kijkt. Ik had voor <a href="http://thisismynext.com/" target="_blank">thisismynext.com</a> (nu The Verge) gekozen en kon alles volgen. Ideaal. Ik miste alleen de bewegende beelden, maar na afloop zijn de 57 minuten <a href="http://youtu.be/Ts5WBm0tXzI" target="_blank">filmmateriaal</a> uiteraard op YouTube gezet:<br />
<br />
<div align="center" width="100%"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Ts5WBm0tXzI" width="560"></iframe></div><br />
Samsung was voor de tweede keer de fabrikant van een Nexus en noemde het toestel uiteindelijk <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=3149&view=1&c=samsung_gt-i9250_galaxy_nexus_16_gb_samsung_prime" target="_blank">Samsung GT-i9250 Galaxy Nexus</a>. En Google noemt het kortweg Galaxy Nexus. Zowel de software als de hardware spreken me aan.<br />
<br />
De Galaxy Nexus is het eerste toestel met <a href="http://www.android.com/about/ice-cream-sandwich/" target="_blank">Android 4.0</a> (codenaam Ice Cream Sandwich). Het bijzondere van Android 4 is dat zowel telefoons als tablets met dezelfde versie uitgerust kunnen worden. Daardoor zullen de gescheiden 2.x-lijn voor telefoons en 3.x-lijn voor tablets langzaam verdwijnen. De software bevat veel mooie toevoegingen en verbeteringen.<br />
<br />
En de hardware? Het feit dat de Galaxy Nexus een camera heeft met een resolutie van 5 megapixels is voor veel mensen een tegenvaller. Maar je kunt heel snel foto's maken (dat is dus weer die <i>zero shutter lag</i>) en dat weegt voor mij zwaarder dan die 5 megapixels. Verder is er een enorm scherm van 4,6 inch en is de Galaxy Nexus één van de eerste telefoons met een enorme resolutie van 1280x720 pixels. Op zich ben ik wel tevreden met 854x480 pixels, want het laten oplichten van iedere pixel kost natuurlijk energie. Maar HD-resoluties lijken nu ook snel een trend te worden voor telefoons en daarom zal ik er niet over zeuren. En over trends gesproken: ik hoop dat de populariteit van de NFC-chip ook snel groeit en dat het binnenkort mogelijk is om met de telefoon te betalen via die chip. En als dat niet lukt kun je NFC nog altijd gebruiken om makkelijk telefoonnummers, URL's of andere gegevens uit te wisselen, mits de ander ook zo'n chip heeft.<br />
<br />
De hoeveelheid geheugen hoef ik eigenlijk niet te vermelden, want tegenwoordig is 1 GB werkgeheugen niet opvallend meer. Maar het is vier keer zoveel als in de Milestone beschikbaar is, dus voor mij is dat wel erg belangrijk. En de sprong in de totale hoeveelheid ROM-geheugen is voor mij helemaal fenomenaal: van 512 MB (waarvan ongeveer de helft voor de gebruiker beschikbaar is) naar 16 of 32 GB! Overigens heeft de Galaxy Nexus geen SD-kaart. Het nadeel is dus dat het ROM-geheugen niet uitbreidbaar is; het voordeel is volgens Google dat alles op één plek wordt opgeslagen en dus niet zowel in het toestel als op een SD-kaart.<br />
<h4>De olifant in de kamer</h4>Zo zouden de Engelsen het noemen. Ik heb namelijk nog niets gezegd over het feit dat de Galaxy Nexus geen camera/sluiter-knop heeft èn... geen toetsenbord!<br />
<br />
Wat jarenlang mijn belangrijkste en meest invloedrijke selectiecriterium was als het op nieuwe telefoons aankwam, laat ik nu varen. Het hardware-toetsenbord. Er is dus sprake van een nieuw tijdperk voor mij. Door deze eis heb ik al die tijd het grootste deel van de smartphones genegeerd, waaronder de Nexus-lijn. Dat moet stoppen. Bovendien ken ik inmiddels een aantal voordelen van het virtuele toetsenbord, helemaal als dat op een enorm groot scherm wordt gebruikt. Dus ik moet (wil) eraan geloven. Een onmiddellijk voordeel is dat mijn volgende telefoon een halve centimeter dunner zal zijn.<br />
<br />
En het ontbreken van een gecombineerde camera/sluiter-knop is een iets kleinere olifant in de kamer. Een troost is dat je vanaf het <i>lock screen</i> direct naar de camera kunt gaan om snel een foto te nemen. De praktijk zal uitwijzen hoe dat bevalt.<br />
<h4>De toekomst...</h4>Een nieuw tijdperk dus. Maar ik ben de laatste maanden al bezig met het voorbereiden van de overstap. Psychisch. Ik gebruik vaker het virtuele toetsenbord (en bedenk dan steeds dat het toetsenbord van de Galaxy Nexus prettiger zal werken). Vrij snel na de aankondiging van de Galaxy Nexus in oktober ben ik mentaal al overgestapt. Puur door enthousiasme. Net als bij de overstap naar Android, ruim twee jaar geleden.<br />
<br />
Toch is het spannend, want ik lees bijvoorbeeld uiteenlopend commentaar over de batterijduur. Hoe zal de batterij zich onder mijn gebruik houden? Maar het is vooral leuk: #voorpret. En die #voorpret duurt best lang. De telefoon was in november 2011 te koop in Europa en werd op 2 december 2011 door Samsung officieel aangekondigd voor Nederland. Vanaf 6 of 7 december was hij vervolgens op sommige sites al te koop, maar door de populariteit hebben de voorraden de afgelopen weken steeds gefluctueerd.<br />
<br />
Dit vierde deel van deze epische serie besluit voorlopig het blijspel, waarin ik in ruim 2,5 jaar het volledige verhaal over mijn smartphones (uit verleden, heden en toekomst) heb verteld. Zoals hierboven staat heb ik dat voornamelijk voor mezelf gedaan, om alles op een rijtje te hebben. En ik ben er tevreden over.<br />
<br />
Nu rest er voor mij alleen nog wachten op de toekomst. De Galaxy Nexus is besteld; de toekomst is nabij.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-47640355959240850362012-01-13T23:03:00.000+01:002012-01-13T23:03:11.065+01:00Raad de RT!Ofwel "Raad de ReTweeter!"; een extreem simpel spelletje dat ik heb bedacht en altijd speel.<br />
<br />
Het gaat zo: als ik een tweet van een onbekende twitteraar tussen mijn berichten zie, weet ik dat het een RT moet zijn van één van de mensen die ik volg. Ik kijk dan niet wie het berichtje heeft doorgestuurd, maar probeer dat te raden op basis van de inhoud.<br />
<br />
En het grappige is dat ik het vrijwel altijd goed heb. Ik volg nu 83 twitteraars en weet van wie een RT komt als hij gaat over programmeren, politiek, humor, gevoelens, voetbal, zeilweer, make-up, klanten, volleybal of de 3J's.<br />
<br />
En... zit jij er ook tussen? :-)Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-82932138103103847932011-12-30T21:50:00.001+01:002011-12-30T21:50:45.647+01:00Rood icoontje voor mijn ogenEr staat een rood icoontje op het scherm. ("Bureaublad" krijg ik nog steeds mijn strot niet uit.) Onder dat icoontje prijkt trots de tekst:<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Adobe Reader 9</span> </div><br />
Het is er bij een update automatisch neergezet. Automatisch. Ik ben daarom automatisch met dit stukje begonnen. Ik had niet de bedoeling iets over een rood icoontje te schrijven. Schrijven kost tijd en ik heb wel iets beters te doen dan schrijven over zoiets onbenulligs. Maar ja, het moet. Anders laat het me niet meer los.<br />
<br />
Automatisch geplaatste iconen gooi ik altijd meteen weg. Een icoon van een programma dat ik niet interessant vind hoef ik niet en een programma dat ik wel interessant vind kan ik best terugvinden in het startmenu. Startmenu. Nog zoiets. OK, niet afdwalen nu.<br />
<br />
Ik krijg dan een filosofisch stuk voorgeschoteld over de betekenis van het weggooien van een icoon. En de vraag of ik het wel zeker weet. Want een icoon weggooien betekent <i>niet</i> dat je het bijbehorende programma weggooit. Ik ben daar wel blij om, maar toch ziet het eruit als een waarschuwing. Verder staat er te lezen wat ik moet doen als ik het bijbehorende programma wil weggooien. Waar komt dat vandaan? Ik was op de goeie weg! Ik wil namelijk <i>het icoon</i> weggooien! En ik hoef echt niet geconfronteerd te worden met een excuus dat Windows niet handig in elkaar steekt. Laat me met rust!<br />
<br />
OK, genoeg.<br />
<br />
Het rode icoontje. Met de tekst "Adobe Reader 9". Hoezo "9"? Ja, dat is de versie! Bedankt; stop maar met lezen. Ik ben bekend met het fenomeen. Maar wat heeft het voor zin om dat onder een icoon te vermelden? "Nou, sommige oudere versies kunnen niet alle documenten goed weergeven." Echt waar? Ik heb wel eens een waarschuwing gezien dat "sommige onderdelen van het document niet goed weergegeven kunnen worden, tenzij ik een extensie installeer om Traditioneel Chinees (of Eigentijds Fins, dat herinner ik me niet meer) te ondersteunen". Dat heb ik uiteraard niet gedaan en vervolgens <i>werkelijk nergens</i> last van gehad. Deze Reader zit werkelijk tjok- en tjokvol met functies en opties, terwijl ik 'm alleen maar gebruik om documenten te lezen die bestaan uit tekst en plaatjes. Dat is alles. Zelfs klikken in de inhoudsopgave om naar de vermelde pagina te springen werkt meestal niet. Bekijk de voorkeuren maar eens; je wordt er duizelig van! Nergens voor nodig, al die opties. Dus hou op over incompatibiliteit van versies en documenten.<br />
<br />
En dan is het bovenstaande nog geredeneerd door iemand met ICT-kennis. Maar denken ze bij Adobe nou echt dat iemand met <i>Basiskennis PC les 1 en 2</i> zich druk zal maken over het versienummer van een programma waarvan hij eigenlijk al niet eens zo goed begrijpt waarvoor het nodig is?<span title="Ik trouwens ook niet. Twee woorden: Google Chrome.">*</span><br />
<br />
Terug naar het automatisch plaatsen van een icoon. Welk doel dient dat, behalve héél doorzichtig reclame maken? Behalve op een kinderachtige manier zeggen: "Kijk ons eens"? Behalve mij irriteren?<br />
<br />
Want ik heb Adobe Reader werkelijk nog nooit vrijwillig zelf opgestart en daar heb ik ook helemaal geen behoefte aan. Als je op een PDF klikt, wordt-ie toch wel gestart. En vaker is echt niet nodig.<br />
<br />
Vergelijk het met ons dagelijks leven. Er is toch ook geen knop op een opgevoerde brommer om harde motorgeluiden te laten klinken? In de badkamer om de spiegel te laten beslaan na het douchen? Op de fiets om je band leeg te laten lopen als je door glas rijdt? Op de pan om het vlees te laten verbranden als dat te lang op het vuur staat? Nee. Het gebeurt toch wel! Sommige zaken zijn al erg genoeg als ze uit zichzelf gebeuren. Daar hebben we echt geen icoon voor nodig.<br />
<br />
Zo, dat is eruit.<br />
<br />
-----<br />
* Ik trouwens ook niet. Twee woorden: Google Chrome.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-11956955335909938382011-12-14T22:27:00.000+01:002011-12-14T22:27:36.139+01:00De postcodespatieIk kreeg van <strike>het</strike> Waterbedrijf Groningen een mailtje met de vraag of ik de meterstand van mijn watermeter wil doorgeven. Via een link naar een digitaal formuliertje, zoals elk jaar. Lekker makkelijk.<br />
<br />
Maar ieder jaar valt me hetzelfde usability-probleem op. En wel na het invullen van de postcode. Als ik daar "1234 AB" intik, dan staat er vervolgens dit op het scherm:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxp5wg9RTL-IkLhVsmBBe8-mGvUNOL7ubPJRgCujWuKWhyphenhyphenJk0u-PyIqQnwWaF9fZ_dsx7ej9GF0Xn1cnIQlWPdjIjlsTbs2Zg4iJam5Sb2ukJoEcVnHYiwCe9v5kvaoXQSRDRqTHv2hWxw/s1600/postcode1.jpg" /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
En wat ik ook probeer, de letter "B" krijg ik niet ingevuld. Het vakje lijkt groot genoeg, maar het lukt niet.<br />
<br />
De enige reden die ik kan bedenken is dat Waterbedrijf Groningen de postcode graag zonder spatie wil ontvangen. Dat is op zich natuurlijk prima. Bovendien is het erg makkelijk om een computer te vertellen dat hij de spatie uit de ingevoerde postcode moet verwijderen. Dus aan die wens kan goed worden voldaan.<br />
<br />
Maar de maker van het formulier heeft ervoor gekozen om dit aan de gebruiker over te laten. Sterker nog: hij <i>dwingt</i> de gebruiker om de spatie weg te halen, door in het invoerveld precies 6 tekens toe te staan. En die argeloze gebruiker moet dat zelf maar uitvinden.<br />
<br />
Dus na mijn jaarlijkse zucht maak ik van de postcode het volgende:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVkAhG9l9rqSyRB13Y_1NAHB-Iu8n-aoqTc3XY6GQp9_BXOhomWFBOUkqB-QuCpRVOSAwf_vhbYHLeM8hOfoMxaV29p4D8kYMNewXPDIYax1Q9dIHa2geA4RnPYPeQayZRmoBzFupQ1Khm/s1600/postcode2.jpg" /></div>
<br />
En ik mag doorgaan.<br />
<br />
Verder is het een heel makkelijk formulier. En het is zo prettig om de meterstand op deze manier door te geven. Maar het kan nog nèt iets beter...Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-58473895013606359142011-12-12T10:19:00.000+01:002011-12-12T10:19:51.148+01:00WennenGisteren werd hij vier en vandaag heeft hij de peuterspeelzaal verruild voor de grote school.<br />
<br />
Dus niet meer op maandagochtend samen met papa eerst z'n grote zus naar school brengen en dan boodschappen doen; niet meer het spelletje "Ik leer alles over dieren" met papa spelen onder het genot van ranja en koffie, of lekker TV-kijken terwijl papa naar een ander scherm kijkt.<br />
<br />
Hij had het vanochtend snel naar z'n zin, tekenend op een zwart schoolbord. En dat is logisch, want hij was aan deze stap toe.<br />
<br />
Toch is het wel even wennen... voor papa.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-64981084246860089632011-12-09T00:05:00.000+01:002011-12-11T22:08:52.474+01:00Smartphones - een blijspel in minstens drie delen - deel 3: HedenIn <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2009/05/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 1</a> en <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/10/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 2</a> zijn de smartphones naar voren gekomen die ik in het verleden gebruikte. Het is nu tijd dat ik iets ga schrijven over mijn huidige telefoon. Sinds kort ligt er namelijk een mogelijke opvolger op de loer.<br />
<h4>
De zoektocht gaat door</h4>
Zowel de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1117&view=1&c=sony_ericsson_xperia_x1___x1i___x1c_se_venus" target="_blank">Sony Ericsson Xperia X1</a> als de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1306&view=1&c=htc_touch_pro_t7272_htc_raphael_100" target="_blank">HTC Touch Pro</a> bleken dus toch niet het ideale toestel te zijn. Ik kon maar één ding doen: doorgaan met wachten op iets beters. Best lastig, want mijn voorliefde voor telefoons met een hardware-toetsenbord beperkt de keuze sterk. Ik bleef dus de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=733&view=1&c=htc_tytn_ii_p4550_htc_kaiser_120" target="_blank">HTC TyTN II</a> en de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=474&view=1&c=qtek_8500_htc_startrek_160" target="_blank">Qtek 8500</a> gebruiken, terwijl ik - zoals altijd - aankondigingen van nieuwe smartphones in de gaten hield.<br />
<br />
Op de resolutie van de beide toestellen was ik inmiddels wel uitgekeken: ooit was 320x240 pixels het summum voor smartphone-schermen, maar inmiddels waren er toestellen met 640x480 en zelfs 800x480 pixels. Dat wilde ik ook!<br />
<h4>
De opkomst van capacitieve schermen</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLOFOPVCzOJB6q9MiLUYkkmfp5VEaNWIUuR2Iq7CV9n4rSbfTP4aSdFkd1IhLQYDZsUBAJUWhol2GmWgQ5kYVYtpu7QWNsKlewyPFkcJPubXE-OE0-Abg4YBsy1F_UvTnud7w0GyP4k9ou/s200/iPhone.jpg" width="115" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpAZ9m18yHkG8LlShbDkOPFYzYLHtM0ZumcwYEm6SVCzm15cyDHpgnONqKg7h7UoLPaAWznuiga4ae46_f8G-MiDupknRPpPUwM5FSB7jXWq-Rge1ZYFRqro4ZYXXoFn50qDQibVyCkF11/s200/G1.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Apple iPhone</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">T-Mobile G1</td></tr>
</tbody></table>
Er was nog iets anders dat ik interessant vond: capacitieve schermen. De schermen die je met een lichte aanraking van een vinger kon bedienen in plaats van door te duwen met een pennetje (dat zijn de zogenaamde resistieve schermen).<br />
<br />
In 2007 bracht Apple de eerste <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=815&view=1&c=apple_iphone_4gb_apple_iphone_1,1" target="_blank">iPhone</a> op de markt en in 2008 bracht T-Mobile de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1495&view=1&c=t-mobile_g1_htc_dream_100" target="_blank">G1</a> uit met Android 1.0. Beide waren voorzien van een capacitief scherm.<br />
<br />
Vanaf die periode werd dit type scherm steeds populairder. Aan het einde van 2009 zouden er zelfs Windows Mobile-telefoons met capacitieve schermen verschijnen.<br />
<br />
Omdat de iPhone het type scherm populair maakte en ik niets voor een iPhone voelde, twijfelde ik aanvankelijk over deze technologie. Zonder pennetje een scherm bedienen was toch heel onnauwkeurig? Maar die vraag stelde ik alleen doordat ik gewend was een smartphone met Windows Mobile te bedienen.<br />
<h4>
Google Android</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="121" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnBhKcUMivm__c9wLB7a0EG5NKp_7-vfpuaIRyqHijHvIdKHVbT7mC_MR4SkwWbOwc3gDpCzfZTVoSXPXKAMnE9lqFeyI2-IQWobnOBC_R-YYGyvM6DSeQkfovixIBMRzntnhEHgXTMyso/s200/GW620.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">LG InTouch Max GW620</td></tr>
</tbody></table>
Het was de begintijd van het Android operating system van Google en een telefoon met dat systeem leek me wel wat. Maar de resolutie van de eerste toestellen was niet wat ik zocht: slechts 480x320 pixels en dus niet veel meer dan de 320x240 pixels van mijn toenmalige telefoons.<br />
<br />
Het eerste toestel dat me opviel op <a href="http://pdadb.net/" target="_blank">pdadb.net</a> was de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2044&view=1&c=lg_intouch_max_gw620_lg_etna" target="_blank">LG InTouch Max GW620</a>, die ook bekend was onder de codenaam Etna. In tegenstelling tot de G1 sprak dit toestel me wel aan, maar helaas had het ook die lage resolutie.<br />
<br />
Nee, een overstap naar Android zat er nog niet in.<br />
<h4>
Kanshebbers</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right; width: 100%;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="172" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29ACEinPvY44eMy7GvlWLU3o5cA4j_g9TCT5XU3WwVVsj3V3Pyy-xFw_6K4ff4SVxcrMB44tVyEQ5WYxhcrbz437ruunIi7fYne0VB9C6VPBaRtWswFjn_G_KLg3eKnQ8e3HiVYvq45nm/s200/Touch+Pro2.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmJBXLFEb3RYyzUSxdiwnf-2LafMvo4791sSBdos1AHt9QYArpOg9oJv5GZAg41RSXrhSn33YXylG6Z_dlM2quOXsfvCJgINHjhDB5-6Cg_stYFrvp1F_x5znnhGEl0IqrbtO_K7iB4tv5/s200/M900.jpg" width="147" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl9mDAURQD7QLq8D5gOggNt2HVmC1URs4H_A89YhqGYskePIKclGj5XuVsRnH175gNXsQ_HSEQ13fsf9TfWUnKxji1F77mby8YgZ734ypYtKFHDAZ1_rDHxtp3XK0amx_95_RjvToGA-jR/s200/OmniaPRO.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">HTC Touch Pro2</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Acer M900</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Samsung GT-B7610 OmniaPRO</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right; width: 100%;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg4jAs7w5_50oF_keaJS98S4ArMFVLlUBZOXdmj6HdkG8eG2UWJK8seoDSAx2J3djXnYmyterM-s48rmNPlXiGhFX-II4frDkeRl3L5N234npp5CbD9ef3TbJOk_9b6Bgzd4RZQuqGi2AJ/s200/K01.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGPvvgdi6uSABipcJ9BQYx-Ib31Yl1XO-ABf7qoXHioRaRhaDZeRKz0EYViSXyUddErciUnQEIqz1_yk5QqFdPEslcynbviQ2E3vnzhrRVHvi4dXgc64xVTzsKKffnPsZZym-E2a3Y6H9o/s200/K02.jpg" width="176" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnw9xW4V-wX9i59RV2BwOkHDgpIY2RExbWOrNUIoJFA9SShPKaUUjooq9NuANY_BzJnT5gbBZ9sFXqnamMM-bNa_tF_NxLR27u_RtI7pHPzDhxykcrUoDSueWiQ6U-Ir-2hTHS0GBORUHB/s200/Monaco.jpg" width="98" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Toshiba dynapocket KG01</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Toshiba dynapocket K02</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">LG GW825 IQ</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFlpEo5F2zkXDWIKw7DUNTnYJvBLDOcF7PB9WUlavkMXq5CtUTQUi5fXkhr3mL5B1Mvpr4Hwot3X14ZuH6ppy5IYTKv-KNoue0DI7ED-oq4m6T0lLNE0TgRKP9l7ytQJW2ErcOLWCcg_Bs/s200/X2.jpg" width="200" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sony Ericsson Xperia X2</td></tr>
</tbody></table>
Wat waren dan de kanshebbers? In min of meer chronologische volgorde (dat wil zeggen: min of meer in de volgorde waarin ze werden aangekondigd):<br />
<ul>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1751&view=1&c=htc_touch_pro2_t7373_htc_rhodium_100" target="_blank">HTC Touch Pro2</a> (opvolger van de Touch Pro),</li>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1765&view=1&c=acer_m900__tempo__m900" target="_blank">Acer M900</a> (opvolger van de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1130&view=1&c=e-ten_glofiish_m810" target="_blank">E-TEN Glofiish M810</a>, die na de M800 kwam),</li>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1830&view=1&c=samsung_gt-b7610_omniapro_samsung_louvre" target="_blank">Samsung GT-B7610 OmniaPRO</a>,</li>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1857&view=1&c=toshiba_dynapocket_kg01_toshiba_k01" target="_blank">Toshiba dynapocket KG01</a> en <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1856&view=1&c=toshiba_dynapocket_k02" target="_blank">dynapocket K02</a>,</li>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1925&view=1&c=lg_gw825_iq_lg_monaco" target="_blank">LG GW825 IQ</a> (codenaam Monaco),</li>
<li><a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=1932&view=1&c=sony_ericsson_xperia_x2__x2i_se_vulcan" target="_blank">Sony Ericsson Xperia X2</a> (opvolger van de Xperia X1).</li>
</ul>
De Touch Pro2 was niet alleen een verbeterde versie van de Touch Pro, maar was ook voorzien van een kantelbaar scherm, net als mijn TyTN II. Ik verwachtte dat ik echter wel moeite zou hebben met het ontbreken van een D-pad en een "indrukbaar" scrollwieltje waaraan ik zo gewend was geraakt.<br />
<br />
Acer had inmiddels E-TEN overgenomen. Dus de Acer M900 volgde de E-TEN Glofiish M810 op (die op zijn beurt de M800 opvolgde). De vingerafdruklezer zag er futuristisch uit, maar de M900 had niet zoveel werkgeheugen en zou wat mij betreft het onderspit delven tegen de Touch Pro2.<br />
<br />
Later kwam de aankondiging van de GT-B7610 OmniaPRO van Samsung. Ik vond dat een mooi en interessant toestel en de specificaties lagen erg dicht bij die van de Touch Pro2. Maar ook hier ontbrak een D-pad en dat leek me een groot gemis.<br />
<br />
In deze periode (de eerste helft van 2009) werden er toestellen aangekondigd die zouden worden uitgerust met de illustere Snapdragon-processor van Qualcomm. De eerste versie van dit type processor heeft een snelheid van 1000 MHz, ofwel 1 GHz. Dat vond ik erg snel; overdreven snel voor een telefoon. En slecht voor het uithoudingsvermogen van de batterij. Maar wel interessant, helemaal in twee aangekondigde toestellen van Toshiba, met codenamen K01 en K02.<br />
<br />
Over deze toestellen was aanvankelijk weinig bekend en er waren ook geen foto's of tekeningen. Maar de K01 (later bekend als de dynapocket KG01) zou een snelle processor, een enorm capacitief scherm (met een diagonaal van 4,1 inch) en een uitgebreid toetsenbord krijgen. En het toestel zou zes millimeter minder dik zijn dan mijn toenmalige telefoon! De batterij moest het daarvoor echter ontgelden, want die was een stuk zwakker dan de batterij in mijn TyTN II.<br />
<br />
De K02 had vergelijkbare specificaties, maar was een clamshell-model, waarbij er in plaats van een toetsenbord een tweede scherm aan de scharnier zat. Misschien ook interessant?<br />
<br />
Nou, uiteindelijk is het tussen mij en zowel de K01 als de K02 niets geworden. Die laatste is helemaal nooit in productie gegaan en rond die eerste bleef het veel te lang stil: de dynapocket KG01 is pas ruim een jaar na de aankondiging op de markt gebracht. Ik was toen al afgehaakt.<br />
<br />
Een ander aangekondigd toestel met een Snapdragon-processor en een uitschuifbaar toetsenbord was de Monaco van LG (die later zou worden uitgebracht als LG GW825 IQ). Aardige specificaties, maar ik heb er nooit veel aandacht aan besteed.<br />
<br />
Halverwege 2009 werd de Sony Ericsson Xperia X2 aangekondigd. En dat was interessant voor mij, daar ik ooit gevallen was voor de voorloper van dat toestel, de Xperia X1. De twee Xperia-telgen verschilden niet heel veel van elkaar, ondanks het leeftijdsverschil van ruim anderhalf jaar.<br />
<br />
De X2 had een capacitief scherm, een camera die meer pixels vastlegde en een nieuwere versie van Windows Mobile, maar daar hield het ongeveer wel op. Dezelfde processor als de X1 en dezelfde hoeveelheid werkgeheugen. En daar zat nou net het pijnpunt: als de panel-software<span title="* Zie deel 2 van deze serie.">*</span> van Sony Ericsson nog net zo langzaam was (en daar ging ik vanuit), dan zou op z'n minst de hardware van de X2 sneller moeten zijn!<br />
<br />
Toch besloot ik, al het bovenstaande in overweging nemend, dat ik zou wachten op de Xperia X2. Deze telefoon had net een streepje voor op de andere smartphones in de bovenstaande lijst. En als er wat positieve reviews zouden verschijnen, dan zou dit toestel mijn TyTN II moeten gaan opvolgen.<br />
<br />
Het probleem was echter dat dit een keuze was "bij gebrek aan beter" en dat is niet motiverend voor de aankoop van een nieuwe smartphone.<br />
<h4>
Motorola Droid</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq9Hsl-WDtG_ElkeKVaIrA5mLMpC2KeIcnBvL5vzThGi66eNSuTkMSl7zYF4OHoZfcJreQ6I1RIGOPpTBmHIYBEHqz2B208-lR1qPwLQrZ_CerE_PPf_xkQuDic4PpnLNHARY4U_GgiNoX/s200/Droid.jpg" width="200" /></td><td style="text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFKY8YbYPBkLH7ZgF9hwPLR00T5hrBVng4Hs4nLu2wtfHHZ7RpQhmXFrfZ_SdXxrVeklaHxoD65yoAC2jQU-1HDnVQXvHfiI6UhGKvKyuWAMCxknYS6QFeXT6CBUowXbSX8eZNZxtwTtUz/s200/Moment.jpg" width="157" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Motorola Droid</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Samsung SPH-M900 Moment</td></tr>
</tbody></table>
Gelukkig werd er in juli van 2009 iets aangekondigd dat wèl motiveerde: de Amerikaanse <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2011&view=1&c=motorola_droid_a855__tao__motorola_sholes" target="_blank">Motorola Droid</a>. Dàt was een interessant toestel!<br />
<br />
"Droid" was de naam die door de Amerikaanse provider Verizon Wireless aan een serie smartphones van onder andere Motorola zou worden gegeven. Deze naam is nog steeds in gebruik voor een aantal nieuwe toestellen van deze provider.<br />
<br />
De Motorola Droid werd in november 2009 op de markt gebracht en was een enorm succes in Amerika. De reviews waren positief en er gingen meteen grote aantallen van deze Droid over de toonbank. Dit toestel zorgde voor de onmiddellijke comeback van Motorola.<br />
<br />
Door de Droid nam ook de bekendheid van Android toe. Dit mobiele operating system dankt een groot deel van z'n populariteit aan de Motorola Droid.<br />
<br />
De telefoon was in nauwe samenwerking met Google gemaakt en brak een aantal records. Met een scherm van 854x480 pixels was het de Android-telefoon met verreweg de hoogste resolutie. Het was het allereerste toestel met Android versie 2.0. En door de dikte van minder dan 14 millimeter was het de dunste telefoon met uitschuifbaar QWERTY-toetsenbord die ooit was gemaakt.<br />
<br />
Eindelijk was er dus een toestel dat was uitgerust met Android èn met een mooie resolutie. Voordat de Droid te koop was, kondigde Samsung voor Amerika de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2063&view=1&c=samsung_sph-m900_moment" target="_blank">SPH-M900 Moment</a> aan. Dit toestel was vrijwel net zo dun en had ook een QWERTY-toetsenbord. Maar de resolutie was weer laag en de Android-versie was slechts 1.5, zodat dit geen concurrent zou worden voor de Droid.<br />
<h4>
Motorola Milestone</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT_V6xm2hOOFnlPTAKtTLp1p7HTYPjD2G04wo8p1CqXC4PeVXOyejACRDu-yGw-282nLvhQWyeqQOTqeXsjFUqO6qUgPFihP8WF4kFZqPaLvlF3vy2hWi5xQQU64hKculPoY3IfeP7zOlM/s1600/Milestone.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT_V6xm2hOOFnlPTAKtTLp1p7HTYPjD2G04wo8p1CqXC4PeVXOyejACRDu-yGw-282nLvhQWyeqQOTqeXsjFUqO6qUgPFihP8WF4kFZqPaLvlF3vy2hWi5xQQU64hKculPoY3IfeP7zOlM/s400/Milestone.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Motorola Milestone</td></tr>
</tbody></table>
Eind 2009 was Motorola weer helemaal terug... in Amerika althans. Want de Europese tegenhanger van de Droid, de <a href="http://pdadb.net/index.php?m=specs&id=2079&view=1&c=motorola_milestone_a853" target="_blank">Motorola Milestone</a>, is voor zover ik weet nooit in winkels in Nederland verkocht. Elders in Europa wel, maar de beschikbaarheid van accessoires was matig. Ook lieten updates voor Android hier lang op zich wachten. Motorola gaf (en geeft) geen hoge prioriteit aan de Europese afzetmarkt.<br />
<br />
Terug naar de Milestone. Ik werd enthousiast van het nieuws over de Droid, maar dat is een Amerikaans toestel waarmee je hier niet kunt bellen. Toen duidelijk werd dat er een Europese variant zou uitkomen, wist ik het al: dat zou mijn nieuwe telefoon worden!<br />
<br />
En dat was best gek, want dit toestel heeft wel een D-pad, maar om dat te gebruiken moet het toetsenbord eerst worden uitgeschoven. Nou ja, daar kon ik nog wel mee leven. Het heeft geen "indrukbaar" scrollwieltje met OK-knop; daar zou ik dan maar mee <i>moeten</i> leven. Er zijn ook geen sneltoetsen (voor de browser bijvoorbeeld - nou ja, er is een zoekknop) en zelfs geen toetsen voor het beantwoorden en beëindigen van een gesprek. Dat laatste vond ik wel raar, "maar", redeneerde ik, "dan kun je vast zonder die toetsen, anders ontwerpen ze een telefoon heus niet op deze manier". Dat sprak me dan wel weer aan. En de laatste grote verandering voor mij zou Android zijn, waarop ik straks nog terugkom.<br />
<br />
Ik was dus bereid om wat offers te brengen voor de Milestone. En de vergelijking met mijn eerdere "keuze bij verstek" was snel gemaakt: de Milestone kwam weliswaar vijf maanden eerder uit dan de Xperia X2, maar was dunner, iets sneller en had een groter scherm met een iets hogere resolutie, dat ook nog eens <i>multi-touch</i>-bediening ondersteunde. De pluspunten van de X2 waren overigens de 8 in plaats van 5 megapixels van de camera, de tweede camera aan de voorkant (die ontbrak bij de Milestone) en de iets hogere capaciteit van de batterij.<br />
<br />
Toch vond ik de Milestone veel aantrekkelijker dan de X2. Misschien doordat men laaiend enthousiast was over de snelheid van het toestel. Het had natuurlijk niet de mooie panel-interface van de X2, maar dus ook niet de lage reactiesnelheid ervan. En doordat de Milestone eerder uitkwam, was er al meer over geschreven dan over de X2. De telefoon werd goed ontvangen. Maar doorslaggevend voor mij was dat ik 'm gewoon aantrekkelijker <i>vond</i> dan de X2.<br />
<br />
En dat is ongrijpbaar. Maar wat zeker meespeelde was het uiterlijk van de Milestone: het is een zware, degelijke smartphone, gemaakt van voornamelijk metaal en glas; hoekig, zwart, sober, spartaans, stoer. Met slechts één notificatie-LEDje, dat onzichtbaar is wanneer er niets te notificeren valt. Met aan de voorkant alleen capacitieve knoppen. Dat betekent dat er vier knoppen op het glas zijn <i>afgebeeld</i>. Het toestel trilt licht als je ze indrukt. En het glas is niet zomaar glas, maar sterk en krasvast <i>Gorilla Glass</i> van de fabrikant Corning. De Milestone was één van de eerste telefoons met zo'n scherm.<br />
<br />
Dat soort specificaties spreekt niet iedereen aan, maar mij wel. Wat een gave telefoon! Ik was zo ongeveer enthousiast sinds de eerste aankondiging en besloot te wachten tot hij hier in de winkels zou liggen. Ik wist toen nog niet dat Motorola geen plannen voor verkoop in Nederland had. Maar dat werd langzaam duidelijk toen het toestel hier niet verkrijgbaar bleek te zijn en ook niet werd aangekondigd. Via de site van <a href="http://www.expansys.nl/" target="_blank">EXPANSYS Nederland</a> (dat is gevestigd in <i>Frankrijk</i>) was de Milestone te bestellen. Het ging overigens om de Britse versie van het toestel. Ik kende de site niet, maar las over zowel goede als slechte ervaringen van online kopers. Ik besloot te wachten...<br />
<br />
Maar waarop? Tot een site die ik kende 'm ook zou gaan verkopen? Toen ik voor mijn gevoel erg lang had gewacht (dat zal een paar dagen zijn geweest, of misschien een week) heb ik de knoop doorgehakt en het toestel besteld. De levering verliep goed: op woensdag 16 december 2009 werd de Motorola Milestone bij me thuisbezorgd.<br />
<br />
Hij was prachtig! Wat was het fijn om geen folie op het scherm meer te hoeven plakken ter bescherming. Die vond ik zo lelijk. Wat gek om capacitieve toetsen te hebben in plaats van "echte" en wat stond het kaal zonder een rood en een groen "telefoontje" op de voorkant. Maar het werkte wel. En wat was-ie plat! En lekker zwaar en hoekig. Kortom: de hardware was inderdaad prima. En Android?<br />
<h4>
Wederom: Google Android</h4>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9uduPcPeZNbyhVv37pex2YugVT70J059tAiFC8fhiNxWrmYDKv7Y_pdrsiuzljC9MfZCtrlrW2AJeqXE5zCgzkMH0dbarNWBbfB92SS-JzFYx_pavRH1i6pe4HPpcAxaSM0fkirEVXtP6/s1600/android_logo.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9uduPcPeZNbyhVv37pex2YugVT70J059tAiFC8fhiNxWrmYDKv7Y_pdrsiuzljC9MfZCtrlrW2AJeqXE5zCgzkMH0dbarNWBbfB92SS-JzFYx_pavRH1i6pe4HPpcAxaSM0fkirEVXtP6/s200/android_logo.gif" width="200" /></a></div>
Ik had steeds gezocht naar telefoons met een touchscreen, een QWERTY-toetsenbord en Windows Mobile, of misschien de opvolger daarvan. En toen stuitte ik dus op de Milestone. De hardware was goed, maar het besturingssysteem kende ik niet. Google kende ik inmiddels wel goed van Gmail, Google Agenda en andere services. Toen de Droid in Amerika werd gelanceerd, had ik het idee van overstappen op Android in m'n achterhoofd.<br />
<br />
En eind november 2009 was ik zover dat ik mentaal al over was op Android. Ik was overtuigd van het gemak en de voordelen boven Windows Mobile. Ik wist dat ik niet meer wilde knoeien met een privé- en een werkagenda in Outlook en het verschrikkelijke ActiveSync. Ik wist dat ik al mijn contacten in Gmail kon en wilde beheren. En verder zou ik Android gaan ontdekken op de Milestone.<br />
<br />
En dat is gelukt! Nooit meer het idee dat mijn agenda "op mijn PC staat" en dat mijn contactenlijst pas weer up-to-date is als ik een USB-kabeltje heb aangesloten. Nooit meer applicaties (<i>apps</i>) voor mijn telefoon beheren op mijn PC. En over apps gesproken: ik geloof dat ik voor de Qtek 8310 en de HTC TyTN II bij elkaar ongeveer anderhalf jaar nodig heb gehad om op internet een mooie serie apps samen te stellen. Apps die het leven gemakkelijker hebben gemaakt. Maar met de Android Market op de Milestone had ik in dagen (hooguit weken) diezelfde functionaliteit teruggevonden in apps voor Android! Geweldig.<br />
<br />
Ik heb nog wel eens naar de Xperia X2 gekeken en vond het nog steeds een mooi toestel. Maar met de overstap naar Android was er geen twijfel meer mogelijk: die telefoon lag niet meer in mijn blikveld. Ik heb de rode pil genomen en kan nooit, nooit meer terug naar Windows. Daarmee had ik er tevens voor gezorgd dat mijn geliefde Qtek 8500, waar geen bruikbare Android-versie voor is (zelfs niet op <a href="http://www.xda-developers.com/" target="_blank">xda-developers</a>), in één klap waardeloos werd... Dat is wel jammer. Maar ik krijg er veel voor terug: de apps en services van Google zijn geweldig (en die kwalificatie geef ik niet snel) en werken heel goed samen (iets dat in Windows Mobile nooit leek te kunnen). En "synchronisatie" is niet meer een actie die je zelf geregeld moet uitvoeren, maar iets dat continu en ongemerkt gebeurt en vrijwel perfect werkt.<br />
<br />
De enorme belangstelling voor Android geeft wel aan dat ze iets goed doen bij Google. Ik ben zeer tevreden met de keuze voor mijn huidige smartphone. Maar uiteraard is er een vervolg op dit verhaal. Meer Android, binnenkort in deel 4.<br />
<br />
-----<br />
* Zie <a href="http://cartondoordacht.blogspot.com/2011/10/smartphones-een-blijspel-in-minstens.html" target="_blank">deel 2 van deze serie</a>.Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-73069268656635861712011-12-04T15:15:00.000+01:002011-12-04T15:15:04.618+01:00Lege flessen de deur uitZe stonden bovenop een kast in de keuken en het werden er steeds meer: lege whiskyflessen. Schots natuurlijk. En single malt.<br />
<br />
En vandaag is het moment dat ze de deur uitgaan om ruimte te maken voor nieuwe. Ik heb ze nog maar even vastgelegd. Niet vanwege een emotionele band of zo, maar gewoon... om het vastleggen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLuoiIdcS6XBuy2jSISvWeE1VGmYbKkUANYsGJ8ce-PvwD6TODop7x4D6ktg2naYi2vaVl0o3Lh-L1GbaLW4_ygqHrAYdCXijgl5iHUqXVL1DyMU4_LbrOIxjWrt9jjyyTnVfOv3e5mApU/s1600/2011-12-04_13-40-54_299.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLuoiIdcS6XBuy2jSISvWeE1VGmYbKkUANYsGJ8ce-PvwD6TODop7x4D6ktg2naYi2vaVl0o3Lh-L1GbaLW4_ygqHrAYdCXijgl5iHUqXVL1DyMU4_LbrOIxjWrt9jjyyTnVfOv3e5mApU/s640/2011-12-04_13-40-54_299.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De gewezen collectie</td></tr>
</tbody></table>
<br />
En allerlei cliché's blijken van toepassing, zoals "Elk nadeel heb z'n voordeel" en "Wie wat bewaart, heeft wat". Want ik kwam erachter dat er zich onder de metalen deksels van de kartonnen cadeauverpakkingen maar liefst 5 (vijf) flessen bevonden die nog niet leeg waren. In de loop van de tijd door nieuwe aanwinsten onbedoeld naar de achtergrond verdwenen.<br />
<br />
En nu dus weer terug! Klein geluk...Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-85562522837827195242011-12-01T23:49:00.000+01:002011-12-01T23:49:01.200+01:00kleine-ergernissen.nuNee, dat is geen website. Gelukkig. Maar wel een kleine ergernis voor mij, vanwege dat ".nu"-domein. Het schreeuwerige, SBS6- of RTL5-achtige ".nu"-domein.<br />
<br />
Maar ".nu" is eigenlijk gewoon de topleveldomeinnaam voor het eilandje <a href="http://maps.google.com/maps?q=niue&hl=nl&ll=-19.069859,-169.883369&spn=0.998098,1.304626&sll=-25.970346,-171.514496&sspn=7.591598,10.437012&vpsrc=6&t=w&hnear=Niue&z=10" target="_blank">Niue</a>, dat in de Stille Oceaan ligt en deel uitmaakt van Polynesië. Het is net zo klein als Ameland, maar heeft minder inwoners.<br />
<br />
"Dus dat topleveldomein blijft grotendeels ongebruikt!" zullen veel Nederlandstalige adverteerders hebben gedacht. En: "We kunnen wel iets met zo'n krachtig klinkend domein. Wat dacht u van: <i>Ik wil een verzekering en wel NU!</i> Dus ga ik naar <i>verzekering.nu</i>". Ja, hij bestaat. En wat erger is: het was het eerste voorbeeld dat me te binnen schoot.<br />
<br />
Een Nederlands ".nu"-domein heeft een schreeuwerige, goedkope en ook kinderachtige uitstraling: "Ik moet het nu hebben! Nu! Nu! Nu!" Het doet me altijd aan goedkope keukens denken. Voor mij is ".nu" zeker geen lokkertje. Dus beste adverteerders en fabrikanten: gebruik toch gewoon ".nl" en begin daar alstublieft <i>meteen</i> mee!Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-82425815080648281212011-11-10T22:37:00.000+01:002011-11-10T22:37:55.617+01:00Komt het toch goed met Google+?Al maanden heb ik een Google+-account. Hm, dat ziet er vreemd uit. Ik heb al maanden een account bij <a href="https://plus.google.com/u/0/117888579587341824304/about" target="_blank">Google+</a>, bedoel ik.<br />
<br />
En al die tijd is het behoorlijk stil geweest op mijn pagina. Vooral omdat ik er zelf nauwelijks aandacht aan heb besteed. Het voelde een beetje als <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Google_Wave" target="_blank">Google Wave</a> en <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Google_Buzz" target="_blank">Google Buzz</a>...<br />
<br />
Maar de laatste paar dagen lijken ze als paddenstoelen uit de grond te schieten, de Google+-pagina's van bedrijven die ik volg via Twitter, zoals <a href="https://plus.google.com/100601380617286837373/about" target="_blank">The Verge</a>, <a href="https://plus.google.com/u/0/104629412415657030658/about" target="_blank">Android</a> en <a href="https://plus.google.com/100361991915065512280/about" target="_blank">Lifehacking</a>.<br />
<br />
Daar ben ik wel blij mee, geloof ik. En ik ga maar eens wat artikeltjes lezen op mijn pagina met <i>Updates</i>. Misschien is het nu wel scheepsrecht voor Google.<br />
<br />
En jij? Gebruik jij <a href="http://google.com/+" target="_blank">Google+</a>? En hoe?Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-3950893354967705312011-10-30T21:21:00.000+01:002011-10-30T21:29:35.985+01:00Blogger's highHardlopen schijnt verslavend te zijn. Ik geloof dat best, wanneer ik het fanatisme bij diverse hardlopende vrienden en collega's zie.<br />
<br />
Bij de inspanning maakt je lichaam endorfine, waardoor je je beter voelt. Dat is stap<span title="* Niet als grap bedoeld">*</span> 1, die ook wel <i>Runner's high</i> wordt genoemd. Stap 2 is dat je je vaker beter wilt voelen en dus meer gaat hardlopen. Voilà: een verslaving.<br />
<br />
Met het bovenstaande in gedachten begrijp ik nu hoe het komt dat ik zo blij word van bloggen: door endorfine! Want een artikeltje schud ik natuurlijk niet zomaar uit mijn mouw. Dat kost inspanning. Maar daarna... volgt de beloning. En ja, het is verslavend.<br />
<br />
Ahhh, ik voel alweer een <i>Blogger's high</i> opkomen...<br />
<br />
-----<br />
* Niet als grap bedoeldRikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6135864110511143744.post-79548960866695628912011-10-22T22:54:00.000+02:002011-10-22T22:54:26.281+02:00Sorry, geen dienstAl een jaar of twee valt me iets op aan de bussen van Qbuzz die geen dienst hebben. Voorop deze bussen is de volgende tekst te lezen:<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Sorry, geen dienst</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ik vraag me af waarom. Want wat is er mis met gewoon "Geen dienst"? Dat snapt iedereen toch? Wat was de redenering van degene die dit heeft bedacht?</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ik stel me twee ontwerpers van <i><a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/filmkast" target="_blank">filmkasten</a></i> voor (ja, klik maar even): Ontwerper 1 en Ontwerper 2. Op zekere dag krijgt Ontwerper 1 een ingeving en hoor ik in mijn hoofd de volgende conversatie:</div>
<br />
Ontwerper 1 [gedreven]:<br />
<blockquote>
"Stel dat je op lijn 51 staat te wachten, 's avonds laat, in het donker, in de kou en in de regen. En in de verte komt een bus aanrijden. Eindelijk! Maar wat zie je als hij dichterbij de halte komt? <i>Geen dienst!</i> Dat is dan natuurlijk een grote tegenvaller. Gelukkig begrijpen wij, als ontwerpers van filmkasten, dat heel goed. En we voelen met de chauffeur èn de passagiers mee. Dus weet je welke tekst we in het vervolg gaan gebruiken?"</blockquote>
Ontwerper 2 [opkijkend]:<br />
<blockquote>
"Hm?"</blockquote>
Ontwerper 1 [jubelend]:<br />
<blockquote>
"<i>SORRY</i>, geen dienst!!!"</blockquote>
Ontwerper 2 [zuchtend]:<br />
<blockquote>
"Briljant. Doe maar."</blockquote>
<br />
Zo heeft zich de besluitvorming wellicht voltrokken. Helaas. Want dit is ongetwijfeld goed bedoeld, maar slaat helemaal nergens op.<br />
<br />
Want het is wel duidelijk dat de bovengenoemde fictieve buswachter baalt van de situatie. Hij is nat en koud, heeft lang gewacht en wil alleen nog maar naar huis. Maar de naderende bus zal hem niet naar zijn warme, knusse huisje brengen, want er staat "Geen dienst" op. Vervelend. Maar als er "10" of "74" of "6" op die bus zou hebben gestaan, dan zou hij toch net zo erg balen? Het maakt deze eenvoudige man toch niet uit of een bus wel of geen dienst heeft? Hij wacht maar op <i>één</i> ding en dat is een bus met het juiste nummer, die hem naar huis brengt!<br />
<br />
Maar Qbuzz snapt dit kennelijk niet. (Ik spreek het vervoerbedrijf er maar op aan). Aangezien ik een hekel aan inconsistentie heb, wil ik iets aan deze situatie doen. Ik heb daarom het door Qbuzz ingeslagen pad gevolgd en de volgende verbetering bedacht: voortaan moeten <i>alle</i> buslijnen de tekst "Sorry" vermelden in de filmkast. Voorop lijn 10 komt dus de tekst "Sorry, 10", voor al die mensen die op een andere lijn staan te wachten.<br />
<br />
En de mensen die wèl op lijn 10 wachten? Ach, die snappen dat wel...Rikhttp://www.blogger.com/profile/16596882417236021554noreply@blogger.com6